Μ' αρέσει ο Ελύτης.

Ο Νόμος που είμαι δε θα με υποτάξει.

Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι σβήσου με γενναιοδωρία.

Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω απ΄τη Γη ποτέ σου δε θα μπορέσεις να σταθείς πάνω της.

Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε.

Τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της.

Δίνε δωρεάν το χρόνο αν θες να σου μείνει λίγη αξιπρέπεια.

Ιδιώτευε μες στο Ανερυθρίαστο.

Μια νομοθεσία εντελώς άχρηστη για τις εξουσίες θα ήταν αληθινή σωτηρία.

Το "κενό¨ υπάρχει όσο δεν πεφτεις μέσα του.

Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.

Δεν εγεννήθηκεν ακόμη ο Μαγγελάνος ενός τριαντάφυλλου.

Όποιος μπορεί και φορτίζει την ερημία έχει ακόμη ανθρώπους μέσα του.

Ένα σώμα γυμνό είναι η μοναδική προέκταση της νοητής γρμμής που μας ενώνει με το μυστήριο.

Όταν ακούς "τάξη" ανθρώπινο κρέας μυρίζει.

Classic viewpoints.

To Δεκέμβρη του 2008 πήγα για πρώτη φορά στην Αμερική, στο Σαν Φρανσίσκο. Από κει πήραμε ένα βαν ημερησίων εκδρομών που οργανώνει εκδρομες στην κοιλάδα Yosemite, 350 km να πας και άλλα τόσα να ρθεις σε μια μέρα , δείχνει και το πως βλέπουν οι αμερικάνοι την έννοια της απόστασης, πού στην ελλάδα θα έκανες 700 km από την Αθήνα σε μια μέρα για να δεις ένα διάσημο φαράγγι?
Ελάχιστα είδα, απλά θυμάμαι την ωραία διαδρομή, την αίσθηση του φαρ ουέστ, το πως η αμερικάνικη κουλτούρα της μετακίνησης και της αναζήτησης του άγριου, του απάτητου, πιο πέρα, πιο πέρα, έχει εντυπωθεί πια στο συλλογικό ασυνείδητο του δυτικού κόσμου.
Το Yosemite είναι πολύ διάσημο, σαν τη Βάλια Κάλντα να πεις. Το φωτογράφισε και το ανέδειξε ο αρχετυπικός αμερικάνος φωτογράφος του 20αιώνα, ο Ansel Adams που έκθεση του έχει τώρα στο Μουσείο Μπενάκη. Είναι τόσο δυνατός φωτογράφος, οι φωτογραφίες του τόσο άμεσες και λατρευτικές της αμερικάνικης φύσης από τα βουνά της αλάσκας μέχρι τις ερήμους της αριζόνας, αυτής που βλέπουμε από μικροί στις ταινίες, εποποιία του φαρ ουέστ. Ύμνος στην ομορφιά του φυσικού κόσμου που ζούμε αλλά και ύμνος στη μαστοριά ενός μεγάλου καλλιτέχνη που έφτασε στα όρια τους τις φωτοσκιάσεις του γκρίζου, που αναδυκνείουν τη φύση σε υπερκόσμιας ομορφιάς σκηνικό για αποτύπωση.
Η Αμερική που ο καθένας κουβαλάει στο ασυνείδητο του, της αέναης αναζήτησης, εκτίθεται σε 72 εικόνες στο Μπενάκη. (η πρώτη φωτό του A.Adams, η δεύτερη καρτποστάλ από τα 60's, οι τελευταίες δικές μου στη βιαστική επίσκεψη των 2 ωρών στο πάρκο Yosemite).

Άνοιξη 2010

Φέτος η άνοιξη τσουρουμαλιασμένη, σαχαρική, πολύ νωρίς, αφύσικη, σαν σε δοκιμαστικό σωλήνα, αραιά σύννεφα κάθονται έξω από το μπαλκόνι, σούρουπο.
Είμαστε σ 'αυτήν την πόλη πειραματόζωα ή ακόμα μπορούμε να βλεπουμε έναν ανοιχτό ουρανό και να διαφεύγουμε? Όπως λέει και ο Ελύτης, αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω από τη Γη, ποτέ δεν θα μπορέσεις να σταθείς πάνω της.

Kalo kouragio!