Sunday, October 28, 2007

Χωρίς τίτλο


Ανοίγω τα μάτια
κέντρο πεδιάδας
υγρασία και γονιμότητα,
διαυγάζουν
το φως
τριγύρω saltwater
σε ελικοειδή ποταμό
καμπυλώνει σε ερωδιό με έλη
στο τέλος,
πετώ-
Πέτρες, βράχια, τσιμέντο, μόδα

φιλοξενία, στάχια ξανθά τρυφερό χρώμα,
ειδικά αν μαυρισμένο

saltwater οι αισθήσεις μου
ξεραίνουν τα μέλη μου και αυτά πράσινα,
φωτοσυνθέτουν γράμματα

Αυτής όμως τα μέλη θα ανυψωθούν ελαφρά,
αφού ουρλιάξει-
στο κέντρο
της Πόλης της.

Saturday, October 20, 2007

Δομίνικος εποίησεν



Ήρθε η ώρα να ξανασχοληθούμε με τον Ελ Γκρέκο τον εθνικό μας ξενιτεμένο μετά από εκείνο το ασύλληπτο hit της έκθεσης στην Εθνική Πινακοθήκη με τα 500.000 εισητήρια και τις ατέλειωτες ουρές λίγο πριν το κλείσιμο της. Ο Ελ Γκρέκο και αξίζει μια βουτιά στο παρελθόν για έναν καλλιτέχνη που από μια μελέτη της ζωής του φαίνεται ότι δεν έχασε ποτέ του την ελληνικότητα του.
Η ταινία νομίζω κερδίζει το στοίχημα χωρίς να μπορείς να πεις ότι είναι και αριστούργημα, αλλά τα περισσότερα κομμάτια του παζλ για ελληνική παραγωγή αυτή τη φορά έχουν μπει καλά στη θέση τους. Τα κουστούμια , η αναπαράσταση της εποχής με τα γοτθικά φρούρια και τις αψίδες, τα αντίγραφα των έργων αραδιασμένα στο ατελιέ του ζωγράφου , ο Άγγλος πρωταγωνιστής με το τόσο όμορφο βλέμμα , και ο Ισπανός ιεροεξεταστής Ντε Γκεβάρα που προκαλεί ρίγος με το παίξιμο του (αυτός είναι και ο καλύτερος ηθοποιός στην ταινία ) , μέχρι το φωτισμό , το σασπένς..ο Βαγγέλης (χάνω το σπίτι μου στην Ακρόπολη) στη μουσική τα πράγματα λειτουργούν. Ο Λαζόπουλος ο Κρητικός φύλακας άγγελος του Ελ Γκρέκο στα ξένα , ο Μουστάκας στο ρόλο του....Τισιάνο του μεγάλου ζωγράφου της αναγέννησης και δάσκαλου του Γκρέκο για ένα διάστημα. Και η Ισπανίδα γυναίκα του μια χαρά και αυτή, αλλά η Ματσούκα βρε παιδί μου είναι χάλια, παίζει χάλια, τα αγγλικά της είναι χάλια, και δεν πείθει καθόλου σαν τη Βενετσιάνα γκόμενα και πατρόνα του Ελ Γκρέκο, είναι παντελώς ατάλαντη .
Στην ταινία υπάρχει έντονη η μυθοπλασία του σκηνοθέτη με το σεναριογράφο, δεν αναφέρουν την 7ετή παραμονή του ζωγράφου στη Ρώμη , και δίνουν όλο το βάρος στην υποτιθέμενη διαμάχη και άσπονδη φιλία του με τον ιεροεξεταστή και φανατικό καθολικό Νίνιο Γκεβάρα, ο οποίος στο τέλος τον οδηγεί και σε δίκη , αφού τον έχει περάσει από χίλια κόσκινα και δεν μπορεί να τον κατατάξει με το μυαλό του σαν πιστό χριστιανό, και παρασέρνεται από μια εμμονή καταδίωξης εναντίον του ζωγράφου. Από όσο διάβασα ο Ελ Γκρέκο ποτέ δεν πέρασε από την Ιερά εξέταση και το μόνο νομικό του ζήτημα τα 40 χρόνια που έζησε στο Τολέδο ήταν μια διαμάχη για τους πίνακες σε ένα νοσοκομείο για τους οποίους δεν πληρώθηκε.
Για να χει σασπένς λοιπόν και για να βγει το φως του Γκρέκο γράψανε μια ενδιαφέρουσα αλλά όχι αληθινή ιστορία για τη σύγκρουση ενός αμφισβητία αλλά πνευματικού καλλιτέχνη με ένα μισαλλόδοξο καθολικό. Αυτή η σύγκρουση δύο πολύ έντονων πνευματικοτήτων είναι και το δυνατότερο κομμάτι της ταινίας, όπου φαίνεται η μεγάλη δημιουργική πνοή του Γκρέκο , και η διαστρεβλωμένη πίστη και το αμφίβολο ηθικό ανάστημα του σκληροπυρηνικού Γκεβάρα. Τον παρουσιάζει σαν να τον γουστάρει βασικά τον Γκρέκο , και είναι τόσο ένοχος για αυτό καθότι καθολικός κληρικός που καταντά να θέλει να του κάνει κακό.
Φεύγοντας μου ρθε στο μυαλό μια ωραία ατάκα του Ελύτη , ότι .."για τους άλλους μισούς ένας αναχωρητής δεν είναι παρά ένας ερχόμενος." Μια όμορφη κουβέντα που εκφράζει ωραία την πνευματική διάσταση αυτού του ζωγράφου ....που ο Φραγκίσκος της Ασίζης του και ο Άγιος Πέτρος του μας ακινητοποίησαν από αυτό το αλλόκοσμο φως και τα ασκητικά πρόσωπα, στο κάτω πάτωμα της Εθν. Πινακοθήκης αρκετά χρόνια πριν. Έχει ένα σκοτάδι μέσα του, το αεικίνητο που τον διώχνει, αλλά και ένα φως, ένα πνεύμα, ένα μέταλλο ξεχωριστό που φαίνεται σ αυτές τις αινιγματικές, ψηλόλιγνες του φιγούρες, το παγκόσμιο trademark του 300 χρόνια πριν τον εξπρεσιονισμό.
Είναι μια συνεπής καλοστημένη ταινία που θ αρέσει σίγουρα στους φαν της ζωγραφικής και της τέχνης. Και ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε κάποια κλασσικά έργα ζωγραφικής.
Κάτι σαν Νύφες, λίγο σαν Πολίτικη Κουζίνα, πατάει στο παρελθόν και σε εθνικές μνήμες και πρόσωπα σημασίας για να τραβήξει κόσμο στις αίθουσες. Εθνική σχολή κινηματογραφίας πάει να γίνει, Νεομπαρόκ κινηματογράφος αλλά δε βαριέσαι .. και για το καλό των παραγωγών που δώσανε 7 εκατομμύρια ευρώ για το Δομίνικο,η πιο ακριβή ελληνική παραγωγή ever, ελπίζω να τα καταφέρει...

Sunday, October 14, 2007

Έχει και το Ισραήλ το σινεμά του

Μια μπάντα Αιγύπτιων αστυνομικών με θαλασσί στολές και επωμίδες φτάνει στο Ισραήλ για να δώσει μια συναυλία παραδοσιακού αράβικου σε ένα άσημο χωριό. Κανείς δεν τους περιμένει στα σύνορα, μέσα στην έρημο. Οι ώρες περνάνε, έχουν πάρει λάθος λεοφωρείο παραμάσχαλα με τις τρομπέτες, τα κόρνα και ένα τσέλο με ροδάκια τεράστιο, και φτάνουν σε ένα άλλο ανώνυμο τόπο με ένα και μοναδικό ανοιχτό εστιατόριο που το διαχειρίζεται μια ηφαιστιώδης μαυρομαλλούσα Εβραία (που με κάνει να αναθεωρήσω τα μάλα για τα γονίδια της θηλυκής εβραϊκής ράτσας)...Τα παιδιά δεν έχουν που να μείνουν και εξυφαίνονται μικρές πατέντες για να βολευτούν όλοι τους για μια βραδυά στα σπίτια των θαμώνων του εστιατορίου. Ο καθένας συνεισφέρει με τον τρόπο του και την προσωπική του ιστορία στην αλληλεπίδραση και την επικοινωνία με τον άλλον αυτό το ένα βράδυ, Αραβία και Ισραήλ και ο καθένας με τα θέματα του, που παρουσιάζονται απλά, αθόρυβα, σιωπηλά όσο σιωπηλή είναι η έρημος και η μικρή πολιτεία με τα προκάτ σπίτια που φιλοξενεί την μπάντα για μια νύχτα.
Η φετινή χρονιά έχει αρχίσει με πολύ καλές ταινίες, άλλο ένα διαμαντάκι "Η επίσκεψη της μπάντας", μια ταινία με ατμόσφαιρα Καουρισμάκι στο νότο, με υπόγειο χιούμορ, μοναχικούς βαρεμένους ήρωες της διπλανής πόρτας, ζουμ στα ζεστά εκφραστικά πρόσωπα, φωτογραφία που ενισχύει την ησυχία, και με μια αγκαλιά βραβεία σαν η καλύτερη ταινία στο Ισραήλ το 2007, το βραβείο Ειδικού βλέμματος στις Κάννες φέτος και σκηνοθεσίας στις Νύχτες πρεμιέρας εδώ. Από ότι βλέπω η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που ξεκινά την προβολή της στην Ευρώπη μετά τα φεστιβάλ. Η μετάλλαξη του καθημερινού σε μαγεία. Σινεφίλ τρέξτε...

Wednesday, October 10, 2007

Oblivion with bells


Εχτές ο Λαζόπουλος ήτανε μούρλια. Ο άνθρωπος έχει ευφυία Κονκόρντ. Μου αρέσει και το διδακτικό που έχει, δεν του αρκεί να κάνει σάτιρα, θέλει και το μελό του, θέλει το ηθικό δίδαγμα του, τον ενδιαφέρει να αποσπάσει τη μέγιστη συναισθηματική εμπλοκή του θεατή. Είναι άνθρωπος της αγοράς, όλα έξω όλα να φαίνονται...δε νομίζω ότι πολύ διαφορετικός θα ήταν ο Αριστοφάνης 2000 χρόνια πριν! Ενοχλητικός και να μη μασάει..
Ο Χριστόδουλος ψυχορραγεί, και γύρω του μαύρα κοράκια, κάρταλοι μουσάτοι...μια Ελλάδα σκότος. Και οι γιατροί αλληλοκατηγορούνται μεταξύ τους. Οι θείες και οι θείτσες στην εκκλησίες διαλογίζονται..μακάρι να σωθεί ο άνθρωπος, και είναι προς τιμή του η δημόσια έκθεση του πόνου του, βοηθά πολλούς ανθρώπους να αντιμετωπίσουν καλύτερα τον καρκίνο σαν νοσούντες, σαν οικογένειες.
Οι Underworld βγάζουν δίσκο , το κομμάτι "Best mamgu ever" είναι απλά εκπληκτικό .
Φυγή με αυτό το άσμα, σκουριά και καλώδια χάμω, κρύο χώμα και χιόνι, και βόρειο ημίφως, και ναρκωτική ησυχία..

Saturday, October 6, 2007

Μια ταινία, ένας πίνακας και ένας δίσκος.


Μισό Σαββατοκύριακο έχει περάσει μετά από ένα δύσκολο δεκαήμερο στη δουλειά, με τη σκέψη της μάνας μου που έχει σπάσει το πόδι της στη hometown και είναι στο γύψο, και προσπαθώ να αναπληρώσω σε αισθήσεις και να ανακουφιστώ με όμορφα πράγματα...
Η κοιλάδα του Ηλά , είναι μια θαυμάσια ταινία με ένα καστ αξιοζήλευτο , Tommi Lee Jones , Charliz Theron , και Suzan Sarandon. Απορώ γιατί στο Αθηνόραμα η κριτικός της δίνει μόνο δυόμιση αστέρια και γράφει ότι ο αμερικάνικος πατριωτισμός της μπορεί να ενοχλήσει αρκετούς, δεν είναι ν ακούς τους κριτικούς τελικά. Ωραίος όμως ο Δανίκας που της έβαλε 8 στα 10. Αυτός μάλιστα. Η ταινία είναι γεμάτη επώδυνο ρεαλισμό , που γίνεται εντονότερος με το παίξιμο του Tommi Lee Jones στον πατέρα που εναγωνίως ψάχνει το γιο του που γύρισε από το Ιράκ , αλλά αγνοείται η τύχη του , και η κατάληξη του είναι τελικά μοιραία. Κάθετο λιτό παίξιμο , με βλέμμα που λέει πολλά, λίγα λόγια, χωρίς φιοριτούρες , και ρεαλισμός στους χώρους, τα μοτέλ , τις καφετέριες, και όταν έρχεται και η έκπληξη της Θερόν , που παίζει μια μονήρη φιλότιμη detective ακόμα καλύτερα κυλάει το πράγμα. H Susan Sarandon που χάνει το γιο της καθηλωτική σε ένα πένθος πολύ Σκανδιναβικού τύπου (ήσυχα πράγματα δηλαδή, βουβά). Η ταινία σε βάζει να σκεφτείς για τη ματαιότητα του πολέμου στο Ιράκ , δείχνει τα παραφερνάλια ενός ανώμαλου πολέμου , στις ζωές των εμπλεκομένων σ αυτόν , back home όπου η ζωή είναι γεμάτη φαντάσματα, ενοχές και κρυφή επιθετικότητα .Αλλά και το σενάριο να μην σ αρέσει, τέτοιο καστ δε το βλέπει κανείς καθε μέρα...
Στην γκαλλερί Καλφαγιάν στη Χάρητος εκθέτει η ζωγράφος Αννα Μαρία Τσακάλη λουλουδάτα έργα, πολλά λουλούδια , πάρα πολλά λουλούδια, και φύλλα, σε γλάστες, σε βάζα σε πάγκους, κισσούς, ντάλιες, τριαντάφυλλα..τεχνική που παραπέμπει σε ρεαλισμό σαν του Lucian Freud και έντονο αίσθημα με σχόλιο στο ρόλο της ομορφιάς στα σύγχρονα αστικά περιβάλλοντα . Τα λουλούδια από παλιά ήταν ένα σχόλιο πάνω στο φθαρτό και το φευγαλέο της ίδιας της ύπαρξης , και το πρόσκαιρο αλλά τόσο δυνατό αίσθημα της ομορφιάς.Οι Φλαμανδοί με τις νεκρές τους φύσεις κάναν σχολή ολόκληρη. Τα λουλούδια της μένουν και σε συντροφεύουν ,δείχνοντας σχεδόν παράταιρα στο γνώριμο αστικό τοπίο της ζέστης του θορύβου και του μπετόν....μια πράσινη ανάσα...περισσότερα γιαυτήν εδώ για τους φαν της ζωγραφικής.
Με τους δίσκους η σχέση μου βαίνει προς το τέλος της, αλλά ενίοτε αγοράζω δίσκους από καλλιτέχνες που δύσκολα θα βρω στο ίντερνετ, κύρια έλληνες. Πήρα ένα DVD για τη ζωή του Claus Nomi και το νέο δίσκο του Νίκου Πατρελάκη το Εcho με artwork που παραπέμπει πολύ στο Vespertine της Βξork αλλά καλό είναι αυτό , μ αρέσει η Ελληνική ηλεκτρονική σκηνή και όσο μπορώ την παρακολουθώ και να τους ενισχύουμε όσο μπορούμε στα live τους και γενικά,και έναν Μάλαμα είδα καινούργιο , και την Annie Lenοx , πόσο θα χουν πέσει οι πωλήσεις άραγε, κατακόρυφα , μα είναι τόσο εύκολο να βρεις πια την καινούργια Annie Lenox ή την PJHarvey στο internet...
Και ακόμα να βρέξει , εμείς Dubai ακόμα ,με κοντομάνικα ,που θα πάει αυτή η ανωμαλία?

Καλό χρωματιστό Σαββατοκύριακο σε όλους !!!