Saturday, June 30, 2007

Έλλειψη


Είμαι πολύ θυμωμένος για τη φωτιά. Δεν θέλω να βλέπω μούρη πολιτικού και ν ακούω την φωνή του. Δε θα ψηφίσω κανέναν. Χαίρομαι που η ανιψούλα μου στη φωτογραφία δε θα μεγαλώσει στην Αθήνα. Δε θα γίνει παιδί-κατσαρίδα. Θα ναι μια χαρά στην επαρχία για να μεγαλώσει .
Είμαι πολύ θυμωμένος. Τα ελάφια κάηκαν και αυτά. Και η βροχή ακόμα έπεσε αργά και γελούσε εις βάρος μας.Το δάσος δεν είχε αντιπυρικές ζώνες ποτέ , δεν δεν δεν ...αλλά ήτανε Εθνικός Δρυμός λέει . Ένα δάσος με παράσημο δήθεν.
Και προσοχή , το μόνο που μας μένει πια είναι τα Ανάβρυτα στο Μαρούσι. Με σεβασμό μουσειακό , να τρέχουμε εκεί , σ αυτά τα αδύναμα πευκάκια. Μέχρι να του βάλουν χέρι και αυτο. Σκοπιά εμείς , το νου μας.

Tuesday, June 26, 2007

Αντικαύσων






Τήνος, Φλεβάρης 2007 , χρειαζόμαστε όλοι λίγη Κυκλαδίτικη έμπνευση , δε νομίζετε ?

Monday, June 25, 2007

Wash it in red

Η ζέστη μας διαλύει , δεν έχω τι να γράψω εδώ και καιρό , ούτε να ζωγραφίσω έχω έμπνευση , έχω μπει σε μια πατενταρισμένη σύνθεση καθημερινών κινήσεων και αντανακλαστικών. Η τελευταία εικόνα που ζωγράφισα ήταν ένα κρεβάτι με μια νεκρή γυναίκα , ένα παιδί να θρηνεί και κάποιος μεγάλος δίπλα λουσμένος από μια στενή δέσμη φωτός που δεν μπορείς να το πεις ανακριτικό ή εμβαπτιστικό σε μια άλλη κοσμοθεωρία μέσα.
Τα νέα της χώρας μου φαίνονται μπουρδέλο , ότι μπορώ να κατανοήσω πίσω από τις γραμμές μου φαίνεται μπουρδέλο, οι εικόνες της τηλεόρασης μπουρδέλο , πολλοί άνθρωποι στο δρόμο μου φαίνονται να έχουν τελείως μα τελείως ακατανόητες φάτσες , σαν βγαλμένοι από ποικιλία σίκουελς, τέρατα , χοντρές , νοσοκομειακά , μπαρουτοκαπνισμένοι , όλα τα είδη. Μέχρι και η αδερφή μου παρατήρησε ότι αυτή η πόλη έχει φάτσες που δεν παραπέμπουν πουθενά , στο κενό τους το ίδιο συμπληρώνω , στην πουτάνα τη ζωή . Το κόκκινο του έργου με ξύπνησε πάλι , και μου θύμισε τη Μάρνι του Χίτσκοκ την αγαπημένη ταινία της ύστερης παιδικής μου ηλικίας, την υπέροχη οδύνη της που ένας ορκισμένος ψυχίατρος θα χρύσωνε για να τη θεραπεύσει. Η αντίδραση μου στο χρώμα με κάνει να αισιοδοξώ ότι κάπου μέσα υπάρχει ο πρωτόγονος, αταβιστικός εαυτός που θέλει να εκφραστεί , να λουστεί με το χρώμα αυτό και να πασαλειφτεί σ αυτήν την κόκκινη αιμορραγία.

Sunday, June 17, 2007

Sunny Sunday


Δεύτερο μπάνιο σήμερα σε κρυφό πέρασμα στο Σούνιο , αχ και να φόρτωνα σε μια βάρκα τα υπάρχοντα μου για το καλοκαίρι . Αντ' αυτού όπως οι περισσότεροι δουλειά , τεχνητό κλίμα , αυτοκίνητο και μόνιμες φαντασιωσικές αποδράσεις . Αλλά πόσα πράγματα διηγείται αυτό το σκασμένο, διαλυμένο ξύλο, πόσες ιστορίες που λίγοι αστικοί δρόμοι μπορούν να διηγηθούν, κάπου εκεί βρίσκεται το καλοκαίρι της καρδιάς μας , και η επιθυμία μας να το κάνουμε να κρατήσει για μια φορά τρεις ολόκληρους μήνες.

Wednesday, June 6, 2007

Τριγύρω , μια μέρα



H Telestet άλλαξε όνομα σε ΤΙΜ και τώρα σε Wind. Επόμενο Chipita Πανιώνιος ?

Ένα κιλό κεράσια μακεδονίας κόστιζε σήμερα 5,5 ευρώ δηλαδή σχεδόν 2000 δρχ το κιλό. Ένα κιλό κιμάς μόσχου γαλλικός στοίχιζε 7, 7 ευρώ. Κρεατοφαγία ελληνική τιμημένη. Τέτοιες τιμές φρούτων είχα να δω από εκείνο το καλτ μανάβικο στην Πατριάρχου Ιωακείμ δίπλα στην Alpha Bank , με τιμές 9 ευρώ οι βανίλιες ας πούμε.

Στη δουλειά επαναλαμβάνεται το γνωστό μοτίβο των τελευταίων χρόνων. Ξεκινάω καλά , προσεταιρίζομαι σε γοητευτική 50άρα επιμελήτρια άνευ οικογενείας με γνώσεις και ύφος, σύντομα αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται περί λεπτολόγου , τελειοθηρικής , αρκούντως ψυχαναγκαστικής προσωπικότητος που χρησιμοποιεί το νοσοκομείο σαν το Α και Ω της ύπαρξης της. Έτοιμη να δαγκώσει το διαφορετικό , να προστατέψει τα κεκτημένα της και τη θέση της. Σύμπλεγμα οργανωμένο. Καλύτερα ν' αρχίσω τώρα το όπου φύγει φύγει , και πρέπει να καταλάβω επιτέλους μια και καλή ότι οι γοητευτικές μεγαλοκοπέλες ανώτερες μου δεν είναι ούτε η Catherine Deneuve, ούτε η Fay Danaway.Στην Ελλάδα είμαι και σε νοσοκομείο δουλεύω , όχι σε φιλολογικό όμιλο.

Η Κάρμεν εχτές βράδυ στο Ηρώδειο ήταν πολύ καλή. Πρωτότυπη άποψη , μέγα πλήθος στη σκηνή , αυτοκίνητα , bar στηθήκανε για να βγει η μαύρη ντίβα να τραγουδήσει. Ξεκινάς 7 τ απόγευμα με τρένα κλπ , γυρίζεις σπίτι μετά τις δύο . Θα μπορούσε η παράσταση ν αρχίζει οχτώμιση αντί για εννέα και βάλε , ώστε αυτοί οι τρεις χιλιάδες άνθρωποι να μη βρίσκονται στις 1 το βράδυ χωρίς τρένο , χωρίς λεωφορείο να γυρίσουν σπίτια τους. Ή μια παράταση δώσε ρε Νικήτα ή Λιάπη στο μετρό καλοκαίρι είναι .Σκοτωμός για ένα ταξί. Βολεύτηκα με φίλη που μένει δυό δήμους παραπέρα από μένα και είχε παρκάρει στο Κολωνάκι.Πτώμα το ηρώδειο τις καθημερινές αν δουλεύεις την επομένη.
Η μητέρα φίλου blogger είναι πολύ άρρωστη. Αλέξανδρε κουράγιο , κουράγιο..

Υπάρχουν πολύ ωραία blogs τριγύρω , με παρηγορεί ότι πολλοί άνθρωποι επιλέγουν αυτόν τον τρόπο κυκλοφορίας του εαυτού τους . Το βρίσκω έντιμο το blogging ακόμα και όταν λες ψέμματα .

Saturday, June 2, 2007

Chairs

Photographer Mona Kuhn's chair


Celsius' chair