" δεν είχα κοιμηθεί πολύ από τη μέρα που έφυγα από την Ελλάδα. Η Τζούλια ήθελε να ταξιδέψω μαζί της ως τη Θεσσαλονίκη, εγώ όμως αρνήθηκα. Όταν επέστρεψα στην Αθήνα, μ έπιασε ξαφνικά νευρικότητα, οι Έλληνες είχαν αρχίσει να μου τη δίνουν. Θύμωνα με την αδιαφορία τους στη θέα των ζητιάνων και των τσιγγάνων στους δρόμους, απεχθανόμουν την ξινή αποδοκιμασία τους για τους καινούργιους μετανάστες που είχαν έρθει στη χώρα τους. Δεν άντεχα την εμμονή τους με τη συσσώρευση αποκτημάτων: Prada, Gucci, Versace. Δεν μπορούσα να νοιώσω βολικά και πάλι στην πόλη. Ήταν σάμπως ο χρόνος που πέρασα στο χωριό να είχε ξεβουλώσει τις αισθήσεις μου, να είχε καθαρίσει την αντίληψη μου. Ένιωθα ότι αντιλαμβανόμουν τον κόσμο μέσα από το πετσί κάποιου άλλου. Ο θόρυβος, η βρόμα, η σκόνη της πόλης- όλα μου φαίνονταν ότι είχαν οξυνθεί. Δεν μπορούσα να βρω ηρεμία. "
" Νεκρή Ευρώπη" του Christos Tsiolkas.
