Kalamata Rocks.

Χορευτικό αντίο από Καλαμάτα Οι παράλληλες εκδηλώσεις και το «εκπαιδευμένο» κοινό έδωσαν φέτος ξεχωριστό τόνο Της απεσταλμένης μας στην Καλαμάτα Σαντρας Βουλγαρη Με το λαχάνιασμα και τους ρυθμικούς χτύπους από τα σώματα των ερμηνευτών. Με το απελπισμένο νεύμα της μαύρης χορεύτριας που υποχωρεί στο σκοτάδι και ψιθυρίζει «It’s okay»... Ετσι ολοκληρώθηκε η παράσταση «Import Export» της βελγικής ομάδας «Les Ballets C. de la B.» με την οποία έκλεισε την Κυριακή το βράδυ (22/7) η αυλαία του φετινού 13ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας. Τους έντεκα καλλιτέχνες της ομάδας (χορευτές και μουσικούς) που ερεύνησαν μέσω της κίνησης και σε όλες του τις προεκτάσεις «το τι σημαίνει να αισθάνεσαι αδύναμος», χειροκρότησε θερμά το κοινό που γέμισε το αμφιθέατρο του Κάστρου. Το καθιερωμένο δεκαήμερο παραστάσεων (στο οποίο εφέτος συμμετείχαν ενενήντα εννέα καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο) διεύρυνε φέτος τη ματιά του με μια σειρά παράλληλων εκδηλώσεων που απλώθηκαν σε ολόκληρη την πόλη: από τη διάλεξη του Βιμ Βαντεκέιμπους και την «οικεία» συνάντηση με τον δραματουργό Γκάι Κουλς στο Δημοτικό Ωδείο της Καλαμάτας ώς το «After Party» στο «Ipanema Beach Bar (Σάββατο βράδυ στην παραλία του «Φιλοξένια») με τους «Think of One». Κοινό Το Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας έχει αποκτήσει ένα φανατικό κοινό. Κάτι που το επιβεβαιώσαμε για ακόμη μια φορά. Δεν είναι μόνο οι «ειδικοί» που έρχονται από την Αθήνα με την επιθυμία να ενημερωθούν για ό,τι νεώτερο υπάρχει σήμερα στον σύγχρονο χορό. Μια μεγάλη μερίδα από τα 10.000 άτομα που παρακολούθησαν φέτος το σύνολο των εκδηλώσεων είναι κάτοικοι της πόλης (μεταξύ τους πολλά παιδιά που σπουδάζουν στα τρία καλλιτεχνικά σχολεία της Καλαμάτας: τη Δημοτική Σχολή Χορού, την Εικαστική Σχολή και το Δημοτικό Ωδείο). Το Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας έχει δημιουργήσει ένα «εκπαιδευμένο» κοινό χορού. Κι αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό, αλλά όχι και το μοναδικό που έχει καταφέρει στα τελευταία δεκατρία χρόνια της διοργάνωσής του, πάντα υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Βίκυς Μαραγκοπούλου. Από το τελευταίο τριήμερο των εκδηλώσεων που κύλησε με παραστάσεις των ομάδων «Rootless Root» (Λίντα Καπετανέα, Γιόζεφ Φρούτσεκ, «Sudden Showers of Silence»), «Les Ballets C. de la B.» («Import Export») και το έργο «Catastrophe Communication Combinatoria» των Πάλε Ντιρβάλ και Καρολίν Ενό, ξεχωρίσαμε το μοναδικής ευαισθησίας ντουέτο του χορευτή Philippe Priasso με έναν εκσκαφέα (σύλληψη: Dominique Boivin) που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων. Σκηνικό: το Λιμάνι της Καλαμάτας λίγο πριν δύσει ο ήλιος. Μουσική: η φωνή της Μαρία Κάλλας. Τίτλος αυτού του πρωτότυπου ερωτικού ντουέτου, «Transports Exceptionnels».Ο Φιλίπ Πριασό βρίσκεται στο στόμα ενός εκσκαφέα (στο τιμόνι του ο τεχνικός Eric Lamy) και ατενίζει με ανοιχτά χέρια τον Ταΰγετο... Καθώς ο βραχίονας του εκσκαφέα κινείται ο Πριασό τυλίγεται γύρω του, ακουμπάει πάνω του, στέκεται όρθιος. Με πλατιές, εντυπωσιακές κινήσεις ο εκσκαφέας τον μεταφέρει στα ύψη και τον αφήνει να ξαπλώσει στο έδαφος, περνάει από πάνω του και μας κόβει την ανάσα, απλώνει το «σκληρό» του χέρι για να τον ανασηκώσει και να τον προστατεύσει. Θεατές μια ομάδα ενημερωμένων για την εκδήλωση, τυχαίοι περαστικοί και μερικοί γλάροι που βρέθηκαν απρόοπτα στην πορεία του Φιλίπ Πριασό. Μαζί τους κι εμείς. Κάπου ανάμεσα στη γη και τον ουρανό... Από την Καθημερινή 24/7