People have the power

http://www.youtube.com/watch?v=M_ciiCyxOJA
όταν βλέπεις μια γιαγιά του rock να συνεπαίρνει άτομα κάθε ηλικίας ,τότε σηκώνεσαι λίγους πόντους από το έδαφος και αφήνεσαι να μεθύσεις με μουσική και στίχους που μιλάνε για αυτά που μας ενώνουν, για την ειρήνη , το περιβάλλον και για τη νέα γενιά .Όσοι πιστοί ελάτε the night belongs to lovers,the night belongs to love, άντε ένα γειά στον άδικα χαμένο φίλο της Robert Mapplethorpe και στον Curt με ένα ερωτηματικό και μια εκπληκτική διασκευή για το αιώνιο πνεύμα της εφηβείας.

(λόγια του φίλου μου Στέφανου και ένα τραγούδι)

Γινόμαστε Βαβέλ?

Είναι μια απολιτική βραδυά αυτή απόψε, γιατί αυτό που πήρε η ΝΔ δεν είναι επιδοκιμασία είναι απλά ανοχή. Ο δάμαλος ήταν σαφής , μετέωρος , ενωτικός με έναν αδιάφορο τρόπο , καθόλου επικριτικός για την οσμή σήψης και δυσφορίας που τυλίγει το κόμμα, με την μηδαμινή απόδοση και τις λίγες ελπίδες που έχουν ακουμπήσει επάνω του τα εκατομμύρια που το ψήφισαν. Ξέρει τι κάνει ...δημόσιος υπάλληλος είναι 9 με 3 πρωθυπουργός , καμμιά φαπίτσα σε κάποιο σκάνδαλο αλλά ακόμα καλύτερα σιωπή και απουσία.
Βρίσκομαι στην Κομοτηνή όπου για πρώτη φορά απόψε μπορεί να βγούνε 2 Μουσουλμάνοι υποψήφιοι στους 3.Ο τρίτος είναι ο Στυλιανίδης ο υφυπουργός εξωτερικών. Για πρώτη φορά στα χρονικά οι χριστιανοί θα έχουν μικρότερη εκπροσώπηση από τους μουσουλμάνους. Ο τοπικός πληθυσμός δυσφορεί. Η Αθήνα χέστηκε , η Θράκη όμως καθόλου.
Η Ρωμαϊκή εμφάνιση του Κλαύδιου Βενιζέλου ήταν το κερασάκι που μας ανύψωσε σαν τηλεθεατές. Ο διάδοχος ...τηλεμεταφερθήκαμε φαντασιακά σε 4 χρόνια από τώρα με έναν νικητή Βενιζέλο , και μια παρθενόβγαλτη Ντόρα στη μπίζνα , αφού ο δάμαλος θα της έχει δώσει την καρέκλα του αφού θα χει καταφέρει το ακατόρθωτο. Να λάβει τον τίτλο του εθνοπατέρα και η μούρη του να αναρτηθεί σε κάθε κατάστημα και δημόσια υπηρεσία της χώρας σε κάδρα από φίλτσισι , όπως ακριβώς ο Κεμάλ Ατατούρκ στην Τουρκία. Να τον συμπαθεί και η κουτσή Μαρία και να τον αγαπάνε όλοι . Με τρομάζει η σαδομαζοχιστική σχέση αυτού ανθρώπου με το λαό για σκεφτείτε το...πιο γαλιάντρα δε γίνεται. Να μην κάνεις τίποτα και να σε αγαπάνε όλοι.
Πιστεύω βαθύτατα ότι ένα μεγάλο κόλπο εκτυλίσεται μπροστά μας, γλυκά, χωρίς θόρυβο...είναι η άλωση του κρατικού μηχανισμού από ένα μάτσο αποενοχοποιημένων δεξιών και φίλων , σε ένα κλίμα χαλαρού ελέγχου και ηλιόλουστου lifestyle . Είναι θλιβερό...παρόλα αυτά ας περιμένουμε μήπως ο δάμαλος έχει πρόθεση αυτή τη φορά να ΦΤΙΑΞΕΙ κάτι , ένα δρόμο στην επαρχία , ένα νέο λιμάνι , κάτι....το ελπίζω διακαώς. Και γω όπως οι περισσότεροι με τα μάγια που μας έχει κάνει δεν τον αντιπαθώ. Πραγματικά δεν τον αντιπαθώ.Αλλά δε χάφτω και την μαγκιόρικη γοητεία του. Τους λιμοκοντόρους από κάτω φοβάμαι , και είναι χωρίς αμφοβολία πολλοί...
Σωστά πράττει ο Γιωργάκης και την κάνει με ελαφριά πηδηματάκια , ίσως έπρεπε να γίνει νωρίτερα αλλά περίμενε την verification άλλη μια φορά. Λυπήθηκα , αλλά βοηθά τον Καραμανλή να του βγει το εθνοπατερικό όραμα. Πρέπει να χει πολλά βίτσια ο Κ.Ο βιτσιόζος έλκει περισσότερο από τον άοσμο. Οι προθέσεις , τα τεχνάσματα , οι σημασίες και τα σημαίνοντα, τα νοήματα , οι πράξεις, η ΤV και η ηθική μπερδεύονται γλυκά σε μια καταστασιακή Βαβέλ.
Πολλά κομμάτια αυτής της κοινωνίας δεν τα αναγνωρίζω καθόλου , τους πανηγυρισμούς των συνταξιούχων με τις μπλε σημαίες και τις ντουντούκες , όταν έχουμε περάσει την μεγαλύτερη καταστροφή σαν χώρα πριν 3 εβδομάδες. Στα είκοσι μου ένιωθα ηλίθιος να σέρνα μια κομματική σημαία μαζί μου. Πολλοί γύρω μου όχι, ακόμα και στα 40.Αλλά θεωρούνται πιο ώριμοι από μένα από πολλούς. Τι να πεις ?
Γενικά δεν καταλαβαίνω πια και πολλά σε αυτό που λέγεται πολιτική κατάσταση και ελληνική δημοκρατία.Και το κενό αυτών και των σαλονιών τους, με τον αγρότη και τον καθημερινό άνθρωπο βαθαίνει επικίνδυνα. Χαρακτηριστικό του κενού αυτού δεν μπορεί να είναι παρά η μούρη του αρχικελευστή Ρουσόπουλου στον δεξιό ώμο του Καραμανλή. Μούρη τραγικά άδεια, επικίνδυνα πονηρή,και τόσο σύντομα ανερχόμενη που τρομάζει.
Χωνεύω την απογοήτευση μου ακόμη . Καλό είναι για να χτυπήσω τις αυταπάτες.Για την κοινωνία που ζω. Το καλύτερο που άκουσα απόψε το είπε η συνεργάτιδα του Παπαχελά στον ΣΚΑΙ (Σοφία -δε-θυμάμαι-επίθετο) Ονειρεύομαι έναν πρωθυπουργό που θα εμπνεύσει στον Έλληνα το αίσθημα της ατομικής του ευθύνης . Από τα σκουπίδια που πετάει και περιμένει να του τα μαζέψουν άλλη και σε όλα τα άλλα. Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή. Να μας εμπνεύσει κάποιος την ατομική ευθύνη , όπως η δασκάλα στο σχολείο και οι γονείς μας παλιά . Αν ο Κ. το μπορέσει θα τον τιμήσω . Αλλά πολύ φοβάμαι ότι χέστηκε για οποιαδήποτε τέτοια νουθεσία. Βλέπει είναι και ο μαθητής (εμείς) ανεπίδεκτος.
Ο ΣυΡιΖα είναι μια υπέροχη εξέλιξη. Όσο περισσότεροι και δυνατότεροι τόσο το καλύτερο!
Σε καλή μεριά λοιπόν οι εκλογές και βοήθεια μας ....αν η κίνηση χειροτερέψει , τα λεοφωρεία δεν περνάνε,το μετρό μείνει έτσι μινιατούρα, το νερό δε μας φτάνει ,το γάλα φτάσει τα δύο Ευρώ και χάσεις και τη δουλειά σου , και οι γονείς σου πρωτοτυπίσουν και σε αρνηθούν ...μη φοβηθείς...υπάρχει και η Αυστραλία!!

Της Κορέας

Ο φίλος ο Tiffoeus θέλει να μάθει περισσότερα για την Κορέα και είναι τέταρτη μέρα που ο ύπνος είναι αναστατωμένος και λίγος από το jet lag. Δεν έχω συνέλθει από τη διαφορά ώρας και ξυπνάω από τα χαράματα. Μικρές λεπτομέρειες που μου έρχονται στο μυαλό ,πριν βυθιστούνε στη λήθη βαθύτερα στο μυαλό.
Η χώρα είναι πεντακάθαρη , δεν υπάρχει ούτε ένα σκουπίδι ούτε μια γόπα πουθενά. Κανένας δε γράφει στο μετρό , σε βαγόνια σε τοίχους σε σιντριβάνια. Το μετρό είναι πεντακάθαρο .
Μέσα στη Σεούλ υπάρχουν λόφοι και βουνά που είναι καταπράσινα. Σου δίνει την άισθηση ενός λεκανοπέδιου , κάπου από το κέντρο αυτού του αστικού μαμούθ περνάει ο ποταμός Han , ο οποίος είναι πλατύς , με πολλές γέφυρες μεταλλικές που θέλουν να τις κάνουν περισσότερες το τοπίο πάνω σε μια τέτοια γέφυρα είναι ανοιχτό και απλωμένο πολύ , καμμία σχέση με τις όχθες των ποταμών των ευρωπαϊκών πόλεων , δεν υπάρχουν παλιά κτίρια , αλλά τεράστια highways , και ουρανοξύστες εκατέρωθεν του ποταμού.
Η αίσθηση είναι τόσο παράξενη που δύσκολα μπαίνει σε λέξεις , όλα γίνανε τα τελευταία 20 30 χρόνια , σηκώσανε ουρανοξύστες και εμπορικά κτίρια παντού , και το βράδυ η πόλη μοιάζει με σκηνικό από το Blade Runner. Οι προθέσεις είναι σαφείς, οικονομία , δουλειά και λατρεία στην υψηλή τεχνολογία και στο brand made in Korea. Οδηγούνε αποκλειστικά Κορεάτικα αυτοκίνητα , δεν είδα ούτε ένα γιαπωνέζικο , ελάχιστες BMW , και είναι μεγάλα δίλιτρα και βάλε .
Οι Κορεάτες είναι ακατανόητοι και καλά κάνουν , αιώνες Κομφουκιανισμού και καμμιά δημοκρατική παράδοση , αλλά λαός αρχαιότατος χωρίς μίξεις και πατάνε πολύ σ αυτήν την καθαρότητα και την παράδοση τους. Η εμμονή τους φαίνεται στις αρχαίες συνήθειες που επιβιώνουν , στην τελετουργία του καθημερινού φαγητού με τα δεκάδες παράπλευρα μεζεδάκια και τουρσιά στα πιατάκια τους, στο σεβασμό μεταξύ τους , και στην υπεροχή του χαμόγελου. Υποτίθεται βέβαια ότι είναι αγενείς μεταξύ τους λόγω των γρήγορων ρυθμών της ζωής. Εμένα μου φάνηκαν ήρεμοι και χαμογελαστοί. Είναι αδύνατοι , καμμία σχέση με της δική μας παχυσαρκία . Δεν τρώνε ψωμί βλέπεις.
Η χώρα γεμίζει από προκατ συγκροτήματα που υψώνονται σε μια νύχτα παντού , στις πρόποδες λόφων , έξω από μικρές πόλεις , το 90% μένουν σε τέτοια σπιρτόκουτα. Είναι περίεργη αίσθηση , και δεν έχουν βεράντα βέβαια . Εντούτοις μέσα σε όλον αυτό τον οικοδομικό οργασμό , το relief των πόλεων βγάζει μια καθαρότητα . Οι δρόμοι φαρδύς , λακούβα πουθενά, πεζοδρόμια πλατειά, αρκετό πράσινο , και υπάρχει χώρος για όλους. Το πάστωμα σε αθηναϊκούς δρόμους είναι πολύ μεγαλύτερο όπως και ο θόρυβος , από το κέντρο αυτής της πόλης των 12 εκατoμμυρίων. Practical urban planning.Είναι και 48 εκατομ. σε μια έκταση σαν την Πορτογαλία, πρόβλημα.
Στα πάρκα και στα βουνά ο κόσμος κάνει hiking με μαγκούρες και σούπερ εξοπλισμό , τους αρέσει η φύση. Φαίνεται ότι την αγαπούν . αναζητούν την επαφή της , αναρωτιέμαι πως θα οργανώνανε από το μηδέν μια καμένη Πάρνηθα .
Τα νέα από τις φωτιές μας τα ξέρανε όλοι. Την Ελλάδα την ξέρουν και την εκτιμούν , το πιο δημοφιλές ενεργειακό ποτό λέγεται Bachus, μας το δειξε με περηφάνια ο ταξιτζής ότι είναι από τον αρχαίο θεό. I love she ,I love she έλεγε για την Μελίνα Μερκούρη (δεν την είπε σωστά βέβαια αλλά από κάπου την ήξερε ) .
Σταματάω απότομα λόγω χρόνου, θα συνεχίσω σύντομα.

Buddha bar 2

Λέω ν ασχοληθώ επαγγελματικά με το βουδισμό , να πουλάω γκονγκ και κοκάλινα βραχιολάκια στα πανηγύρια , να λέω μάντρες με ξυρισμένο κεφάλι, και να κάνω 2000 prostrations το λένε στ αγγλικά , ήτοι γονυκλισίες με συγκεκριμένη χορογραφία , μπροστά από υπέροχους μεγάλους Βούδες και να με φωτογραφίζουν για σουβενίρ. Και να είμαι χαμογελαστός με όλους , ήρεμος , και στον κόσμο μου μέσα. Να μην τρώω κρέας, να μην πατάω μυρμήγκια , να σέβομαι τα λουλούδια , τους σπόρους ,τις πέτρες ..αναγκαστικά και τους ανθρώπους. Είναι μια ελπίδα ο Βουδισμός :) Θέλησα να αρχίζω από το Βούδα την ανταπόκριση από την Κορέα γιατί είναι και μεγάλος άνθρωπος και τον σέβομαι . Inner city life αργότερα.