Μαρία Βουμβάκη, Ιστορία Ευτυχία

όταν κάτι περιμένεις να γίνει

τότε περνάει έτσι ο καιρός

το χρόνο τον προφταίνουν εκείνοι που δεν ψάχνουν γιατί και πως

η ευτυχία δεν περιμένει άλλη μια ευκαιρία χαμένη

(ένα ιαματικό βιολί και στίχοι, τραγούδι του 1992, σε live του φετεινού Μάρτη, Η Ιστορία κι η Ευτυχία).

Depeche moi, depeche toi, depechons nous

F R E E L O V E

Για ένα βιβλίο ξανά.

Πριν μέρες είδα τη Μήδεια. Το Παλλάς φεγγοβολούσε, ο κόσμος ήταν ντυμένος με τα καλύτερα του ρούχα, το Ζόναρς δίπλα σέρβιρε τους καφέδες των 6 ευρώ, τα τακούνια χυπούσανε εμφατικά στα πλακάκια του πεζοδρόμου. Ζευγάρια έπιναν ποτήρι σαμπάνιας από το κυλικείο του θεάτρου πριν την παράσταση, όλα πολιτισμένα. Η παράσταση αυτή τη φορά σαν να πέρασε αλλά να μη με ακούπησε. Ήταν όλα ευαίσθητα, καλοφτιαγμένα, φωτισμένα, γυμνά, μακιγιαρισμένα με άψογα κουστούμια. Κάποια ωραία ευρήματα, η Μήδεια σπάει δυο πορσελάνινες γροθιές στα χέρια της σε σχήμα παιδικού κεφαλιού και θρυψαλίζει τα παιδιά της.
Στην παράσταση γιορτάζεται ο θρίαμβος της αστικότητας του αθηναιοκεντρικού πολιτισμού μας. Ο μέγας νεοέλληνας καλλιτέχνης και έχουν μείνει ελάχιστοι, και είναι αλήθεια αυτό. Το κοινό του τον ακολουθεί και τον αγκαλιάζει με τα πιο λαμπερά του πουκάμισα, σαν φανταράκι δεν μπορεί παρά να φύγει το λιγότερο ευχαριστημένο. Κάτι μου λείπει όμως από την αρχή. Δεν μπορώ να το εκφράσω αλλά νομίζω ότι το βρίσκω μέρες μετά μέσα από ένα βιβλίο.

Διαβάζω επιτέλους το "Ταξίδι στην άκρη της Νύχτας"του Σελίν. Η μετάφραση είναι πολύ καλή πραγματικά. Συναντώ κάτι περισσότερο αληθινό. Την ήττα, την ειλικρίνεια της απώλειας, την απογοήτευση που κάνει τον ευρωπαίο άνθρωπο κυνικό, την κατάρρευση της ανθρωπιάς από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και μετά. Έκδηλη αηδία, άκρατη παρατηρητικότητα και οξυδέρκεια, μεγάλη προσωπική απογοήτευση που ο λόγος θυμίζει έντονα Ρεμπώ στη "Μια εποχή στην κόλαση". Συναισθήματα που δεν έχουν ξεναπεριγραφεί έτσι γιαυτό και ο συγγραφέας εφευρίσκει ένα νέο ρυθμό γλώσσας, μια γλώσσα του λιμανιού και του σαλονιού μαζί. Ένα είδος κακού προφήτη. Αστικές κοινωνίες και μεγάλες πόλεις που πατάνε πάνω στην υποκρισία και στη βολή ενός μαλακού κρεβατιού. Πίσω απ΄ολα υπάρχει ο θάνατος για τους πολλούς, αυτούς που στέλνονται στρατιώτες στον πόλεμο, η προσποίηση και το ψέμμα των λίγων με αξιώματα για τη σωτηρία της πάρτης τους, και μετά την συντήρηση της θέσης και του πλούτου τους. Τη βρωμιά και ασύλληπτη ζέστη της αποικιακής Αφρικής, με την παθητικότητα των ιθαγενών εκεί και τη συσσωρευμένη αίσθηση αποτυχίας των εποίκων που πηγαίνουν εκεί για χρήμα και άφεση αμαρτιών. Η προσωπική αναζήτηση για έναν κόσμο λίγο περισσότερο παράδεισο (αν και δεν πρέπει να πιστεύει σ'αυτήν την έννοια)που φέρνει το συγγραφέα στην Αμερική. Και το ταξίδι συνεχίζεται...
Αυτή η εκδοχή της πραγματικότητας μου άρεσε περισσότερο, γιατί μου δίνει ένα κόσμο πιο ειλικρινή, με αποκαλυμμένες προθέσεις, που πρέπει να γνωρίζεις πως να τον ερμηνεύεις και τι να περιμένεις από αυτόν. Είναι πιο κοντά στον πραγματικό άνθρπωπο, που πονά, αρρωσταίνει, ζηλεύει, ασχημαίνει με τα χρόνια, πεινάει διψάει. Τον αποδομεί κιόλας, ολοφάνερα υπερτονίζει την αηδία και όχι το όποιο μεγαλείο. Πίσω από κάθετι οργανικό υπάρχει μια ύλη που σαπίζει μεταπλάθεται, και αυτό είναι μεγάλη παραδοχή. Ίσως η έλλειψη αυτής της κινούμενης ζύμωσης της ζωής να ήταν ο λόγος που αυτή τη φορά δε με κέρδισε η Μήδεια- με τα πέριξ καφενεία.

Radiohead Idioteque Live

Scandinavian Paradise (!?)

Η εμπιστοσύνη κάνει τους Δανούς τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στον κόσμο Η εμπιστοσύνη συνδέεται πέρα από την οικονομία και με την καλύτερη λειτουργία του δικαστικής εξουσίας και την εύρυθμη εκπαίδευση.
Reuters

Σε καιρούς όπως οι σημερινοί, κανείς δεν είναι απρόσβλητος από τη νόσο της κατάθλιψης. Ωστόσο, έρευνες του δείχνουν ότι οι Δανοί είναι οι ευτυχέστεροι άνθρωποι στον κόσμο και αυτό χάρη σε έναν βασικό παράγοντα - την εμπιστοσύνη.
Μάλιστα, τα τελευταία 20 χρόνια τα 5,5 εκατ. Δανών βρίσκονται πάντα στην κορυφή της ευτυχίας, σύμφωνα με τον Δείκτη Αυτοπροσδιορισμού Ικανοποίησης Ζωής αλλά και βάσει ερευνών του Πανεπιστημίου του Michigan.
Ο συγκεκριμένος λαός - που συγκαταλέγεται επίσης μεταξύ των πιο ευκατάστατων - διατηρεί μια παράδοση στην ισότητα και την εμπιστοσύνη, με τέτοιο τρόπο που δεν συνηθίζεται.
Η ωφέλειας που προκύπτει από αυτήν την εμπιστοσύνη καθρεφτίζεται στο Χρηματιστήριο της Δανίας. Αυτό δε σημαίνει ότι έχει ξεφύγει από το «μακελειό» των παγκόσμιων αγορών, αλλά πάνω από πέντε χρόνια βρίσκεται στις μεγαλύτερες χρηματιστηριακές αγορές. Άλλωστε, μέσα στην θύελλα της οικονομικής κρίσης, ήταν μία από τις πρώτες χώρες που εγγυήθηκαν απεριόριστη εγγύηση στις καταθέσεις.
Ο Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (OECD) εξηγεί την ευτυχία των Δανών στο γεγονός ότι καταναλώνουν ένα σχετικά ίσο μερίδιο του πλούτου τον οποίο παράγουν αλλά και στο γεγονός ότι εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον.
"Η Δανία είναι μία από τις χώρες με τα υψηλότερα επίπεδα εμπιστοσύνης μεταξύ των κατοίκων της. Σε άλλα κράτη, οι άνθρωποι είναι πιο κυνικοί απέναντι στις κυβερνήσεις, τις δουλειές και τους συνανθρώπους τους», δήλωσε στο BBC, η Ιουστίνη Φίσερ, οικονομολόγος του OECD.
Ο νεοσύλλεκτος Σορέν Κρίστιανσεν, 32 ετών, χαλαρώνει με την κοπέλα του στο διαμέρισμα που νοικιάζουν στην Κοπεγχάγη. Ο ίδιος δηλώνει ότι η εμπιστοσύνη του προσφέρει ασφαλέστερη καθημερινή ζωή. «Με κάνει χαρούμενο να ζω σε μία χώρα, όπου μπορείς να περπατάς ανέμελα και να μην έχεις τίποτε να φοβηθείς», εξηγεί.
Το πρόβλημα στην κυβέρνηση της Δανίας είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στο εξωτερικό δεν γνωρίζουν πόσο ευτυχισμένοι είναι οι Δανοί ή το γιατί. Έτσι λοιπόν, η κυβέρνηση δαπανά 75 εκατ. δολάρια, προκειμένου να βελτιώσει την εικόνα της.
Ο Δανός διπλωμάτης Κλάβς Χολμ ισχυρίζεται ότι ο κόσμος έχει συνδιάσει την χώρα του με τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, την Μικρή Γοργόνα και το Τίβολι Γκάρντεν. «Αυτό που δεν βλέπουν είναι ότι η χώρα αυτή έχει μοναδικές αξίες», τονίζει και προσθέτει: «Οι Δανοί είναι οι Ευτυχισμένοι Άνθρωποι. Γιατί;». Εξηγεί επίσης ότι ο λαός αυτός βρίσκει μικρές απολαύσεις σε απλά πράγματα, όπως το κολύμπι στο λιμάνι μια καλοκαιρινή ημέρα, το οποίο οπουδήποτε αλλού θα έμοιαζε επικίνδυνο.
Μια γυναίκα που κάνει ποδήλατο στους δρόμους της Κοπεγχάγης δείχνει ότι σημαίνει πολλά για αυτήν η ασφάλεια και η εμπιστοσύνη στον συνάνθρωπο.
Το Σάμσο, νησί της Δανίας, του οποίου οι ντόπιοι κάτοικοι έχουν αναπτύξει μια αυτάρκεια στις ανανεώσιμες πηγές, αποτελεί ένα παράδειγμα του αισθήματος της εμπιστοσύνης.
Δεν είναι απόλυτα σαφές πώς οι Δανοί κατάφεραν να εμπιστεύονται σε τέτοιο βαθμό ο ένας τον άλλον, πιθανόν έχει κληρονομηθεί από γενιά σε γενιά, δηλώνει ο Κρίστιαν Μπγιόρνσκοβ, καθηγητής Πανεπιστημίου.
"Πιστεύουμε ότι η καταγωγή του συναισθήματος αυτού εντοπίζεται πολύ πίσω στον χρόνο. Ίσως ακόμα και στην εποχή των Βίκινγκς», ισχυρίζεται ο καθηγητής συμπληρώνοντας βέβαια ότι πρόκειται για εικασίες.
Ως ένδειξη, δήλωσε ότι οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι οι απόγονοι αυτών των Σκανδιναβών που μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες τον 19ο αιώνα είναι γενικά οι πιο πιστοί Αμερικανοί του σήμερα.
Ο Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη σημειώνει ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της εμπιστοσύνης και της οικονομικής ανάπτυξης. «Αν εμπιστεύεσαι κάποιον στις συναλλαγές; των αγορών, τότε έχεις χαμηλότερες απώλειες και κόστη. Δεν χρειάζεται καν να κάνεις συμβόλαια, αν βασίζεσαι στην εμπιστοσύνη του λόγου».
Ο καθηγητής Κρίστιαν Μπγιόρνσκοβ συνδέει την εμπιστοσύνη πέρα από την οικονομία και με την καλύτερη λειτουργία του δικαστικής εξουσίας και την εύρυθμη εκπαίδευση.
Ο Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη επεξεργάζεται από το 2007 την συνεργασία με άλλους διεθνείς οργανισμούς ώστε να προωθήσουν την ανάπτυξη στατιστικών δεδομένων πέρα από τις συμβατικές οικονομικές μετρήσεις.
www.kathimerini.gr 17/10/2008

Περί μιας έκθεσης.

Μια ενδιαφέρουσα έκθεση με πλάκες γλυπτές, ελαιογραφίες με αρχαία μοτίβα και αμέτρητες φυσιογνωμίες με πενάκι, από τη μια παραπέμπει σε παλιούς πολιτισμούς και από την άλλη σε μεταμοντέρνα κόμικς επιστημονικής φαντασίας παρουσιάζεται στη γκαλερί Νέες Μορφές στην οδό Βαλαωρίτου από την Ελεωνόρα Αρχελάου. Κάποιες φιγούρες είναι πολύ πρωτότυπες, παραπέμποντας σε μεσαιωνικές εποχές με βασανιστήρια και άλλες σε μια εποχή άχρονη μετά από έναν πυρηνικό πόλεμο όπως απεικονίζοντα σε διάφορα μελλοντολογικά κόμικς. Στον κατάλογο αναφέρεται ότι η καλλιτέχνιδα ανήκει στο κίνημα fluxus, αντιγράφω μια παράγραφο από κει:
..."Να συγκρατήσετε και να εξαλείψετε ολοσχερώς το εγώ σας. Αν μπορείτε, μην υπογράφετε τα έργα σας, μην υπογράφετε τίποτα, αποποιηθείτε την προσωπικότητα σας αν μπορείτε." Αυτό είναι στην πραγματικότητα το πνεύμα του Fluxus. Η Αρχελάου δε θέλησε να δείξει, να εκθέσει να πουλήσει, σε μουσεία ή συλλέκτες. Δεν την ενδιέφερε η σταδιοδρομία της, δεν έκανε την τέχνη επάγγελμα. Είναι από της ελάχιστες γυναίκες, στην Ελλάδα και διεθνώς, που εξακολουθεί αυθεντικά και απλά να συμπλέει με το κίνημα Fluxus....

Νέες μορφές.

Bent - Magic Love

έχεις να γράψεις καιρό, όλα κυλάνε, όχι κάτι να αποτυπωθεί, παλεύεις με το κέντρο, να ναι εκεί χαμηλά στο σώμα, να μη χάνεσαι, να μη σπαταλιέσαι, να ξεχνάς, να συγχωρείς, να σέβεσαι, να χαίρεσαι, να συμπάσχεις. Ένα άσμα σε γαργαλάει, θες να τ ακούσεις δυνατά.

Δεν είναι εύκολο πάντα, ξεπηδούν εμπόδια, όλο και κάποιος θα λειτουργήσει ως οξύ να διαβρώσει μια ευαίσθητη επιφάνεια, κάποιος κουβαλά έναν κοριό απομυζητικό ως ξένο σώμα πάνω, κάποιο σούπερ νόβα από το ανθρώπινο διάστημα θα αποδειχτεί ενεργειακή μαύρη τρύπα ή η δική σου βιοχημεία αποδυκνύεται τοξική.

Προσπαθείς αθλητή, δεν παίρνεις αναβολικά δε δίνεις αναβολικά, προσπαθείς και όπου βγάλει..