Μουσικές που άκουσα περισσότερο από 10 φορές φέτος έτσι για τη χαρά να φτιάξω μια λίστα..
Όλα σε random order πολλές είναι από παλιότερες χρονιές, είναι ένα προσωπικό best of,
Monica- Avatar (δις την άκουσα live, και είναι ένα κόσμημα)
Radiohead- In Rainbows ( κάποιες συγχορδίες από δω αγγίζουν το ιδανικό, ένα είδος παραδείσου, κάποιες πάλι όχι, αλλά το πρώτο είναι αρκετό)
Kate bush- Aerial (2005) και Hounds of love (1985). Ξανά και ξανά Aerial. Αναρωτιέμαι αν ο δίσκος έχει κάποιους οπαδούς ή αν ακούστηκε καθόλου όταν βγήκε. Το Nocturn και το Aerial γίναν κομμάτια του νευρικού μου συστήματος, το Nocturn και το Bertie είναι το προσωπικό μου Xanax. Και η φωνή της θεραπεία.
Μαρία Βουμβάκη- Το τερραίν του παραδείσου. Μοναχική περίπτωση, τραγούδια με μεγάλη εσωτερική δύναμη και στίχους από έλληνες ποιητές.
Madonna- Hard Candy. Τριπ λίγες εβδομάδες πριν και κάποιες μετά από την περιλάλητη συναυλία. Υποκύπτω συχνά σε προπαγάνδες. Κάποιες καλές στιγμές, αλλά αντικειμενικά ένας μετριότατος δίσκος. Είναι όμως Madonna.
Roisin Murphy- Overpowered. Ποπ μουσική ιδιαίτερης περσόνας και ικανής πρωτοτυπίας και φωνής. Κάπου καλοκαιράκι, μετά στοπ.
Fleet Foxes. Διάβασα καλές κριτικές, συμπαθέστατοι νεοχίπιδες, και πλέον με παραπέμπουν σε Δυτική ακτή, που μπόρεσα φέτος να δω. Όντως φαντάζεσαι απλωμένα δάση μ αυτή τη μουσική, και βγάζουν και μια ελευθερία, μια τρέλλα σαν τους..
Sigur Ros- Með suð í eyrum við spilum endalaust καπάκι με την άλλη την
Bjork- Volta ειδικά τα Wanderlust και Declare independence. Σταθερή αξία.
Λένα Πλάτωνος- Ημερολόγια. Και δω κεντρική προπαγάνδα που όμως συνδέθηκε με το γούστο μου και αμέτρητα στιγμιότυπα, δρόμοι, δωμάτια όλα όμως στην Αθήνα, σε ταξίδι δεν μπόρεσα ν ακούσω Λένα Πλάτωνος για πολύ. Και όλη η παλιά της δισκογραφία, κυρίως το "Σπάσιμο των πάγων" με την καντέντσα της άνοιξης κ.α . Έχεις την αίσθηση ότι ακούς μια ιδιοφυϊα, στίχοι όπως το "Τι νέα ψιψίνα" μια φορά μπορούν να γραφτούν, μετά το καλούπι σπάει, και του καλλιτέχνη του ίδιου ακόμα. Η συναυλία της στο Ηρώδειο κορυφαία στιγμή για τη χαρά της και τη δική μας.
Your hand in mine (from the silent japanese movie). Το καλό εκδικείται ξανά είναι νεαρότατο και (ξανά) από τη Σαλονίκη.
Το προσωπικό μου βραβείο θα το έδινα στους Έλληνες Gravity says_i- The roughest tree. Νομίζω ότι τα τραγούδια Pairs και Intruders are here το δικαιολογούν και με το παραπάνω. Φαντασία, ήχος ηλεκτρονικός και φυσικός μαζί, αρκετά σκοτεινοί στίχοι, πειραματική διάθεση, χαμηλό προφίλ, διαισθάνεσαι ότι αυτό το συγκρότημα είναι πραγματικά μια παρέα δημιουργών με ψηλό γούστο και αισθητική, που πιθανότατα δε θα συναντηθούν ποτέ με μεγάλο κοινό, κυρίως γιατί δεν θα το ήθελαν. Μουσική για σκούρα διάθεση, σαφώς, ως εκ τούτου μοναχική και εσωστρεφής.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!! Είναι μια τρύπια ευχή με όλα αυτά που συμβαίνουν, αλλά ο κόσμος ποθεί να το πει και ας είναι ψέμματα. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
14 comments:
εγώ να πώ πως χάρηκα πολύ πολύ για την γνωριμία και να περάσεις τέλεια τις γιορτές. Άσε εγώ έχω διάβασμα και έχω φρικάρει.
Θα συμφωνήσω μαζί σου για Μόνικα, Μαρία, Gravity και Sigur.Ορίστε και η λίστα του καλού μου, με σχόλια!
•abbie gale: «2» Δίσκος που δίνει αξία στο τρισαλί, ξεχειλωμένο, πατριωτικό τσιτάτο: «τι έχουν να ζηλέψουν από τα ξένα;»
•Oasis, Verve: γιατί ο γεωργός έσφαξε το μόσχο το σιτευτό όχι για το δουλευταρά, αλλά για τον ξεχασμένο, άσωτο υιό.
•Coldplay: κάθε χρονιά θέλει το δεινόσαυρό της. Αλλά είχε τραγούδια που άρεσαν μέχρι και στην κοπελιά μου που τους απεχθάνεται.
•Hooverphonic: αρκετά με τα γλυκανάλατα 5λεπτα (τους). Κοσμοπολίτικο trip hop από τους μάστορες του είδους.
•Portishead: το down->up tempo του “The Rip” σε στέλνει να κατεβαίνεις 10άδες σκαλιά περιστοιχισμένος από φοιτητές Erasmus και σπανιόλικη αρχιτεκτονική.
•Goldfrapp και iLiKETRAiNS: “Happiness” για περιπάτους σε ηλιόλουστα λιβάδια και το φωτογραφικό αρνητικό τους, “Deception”.
•The Last Shadow Puppets: πώς διάολε 2 22χρονα παιδιά περνάνε τα 60’ς στους ενισχυτές τους και δημιουργούν το απόλυτο λυρικό άλμπουμ της χρονιάς; Εκ πρώτοις, φυσικά, το είχα αγοράσει για το εξώφυλλο (http://thelastshadowpuppets.tsdshop.com/upload/product/large/9_30.jpg).
•Darjeeling OST: μακριά από beatια και fuzzαρισμένες κιθάρες, κυριολεκτικά indie ακούσματα από τα ξεχαρβαλωμένα ηχεία ενός στο-πουθενά τρένου.
•Moby + Mylene Farmer: “Slipping away (Crier La Vie)”. Ο μουσικός Ρατατούης. Anthemic μελωδία απ’ το ανεξάντλητο ρεπερτόριο του τυπάκου μπολιασμένη με 3 δόσεις ραφιναρισμένης γαλλοφροσύνης και σερβιρισμένη σε ένα magnifique βιντεοπακέτο.
•Το τραγούδι στα πανηγύρια του Ομπάμα, από ξέρετε ποιους. Για λίγο, είναι θελκτικές οι ψευδαισθήσεις. Πιστεύεις ότι μπορεί να αλλάξει κάτι στον κόσμο ή οι ακατονόμαστοι να (ξανα)βγάλουν καλό δίσκο (δυσκολεύομαι για το ποιο το πιθανότερο).
Καλά Χριστούγεννα, Κέλσιε!
Η Μαντόνα είναι Μαντόνα, όπως αναφέρεις... χιχι! Πολλά δεν τα έχω ακούσει καν, αλλά θα τα έχω στα υπόψη μου!
Υ.Γ. Να περάσεις τέλεια τις γιορτές με πολλά φαγητά και γλυκά! Ας πάρουμε και μερικά κιλάκια παραπάνω δεν πειράζει...
Kalispera kai kales giortes sou eyxomai!
To "Avatar" to eliosa ki egw, poly axiologo cd, poly axiologi kai i Monika, epitelous kati diaforetiko! Tis Madonna de mou arese apo tin arxi poly kai toxw akousei elaxistes fores, den palevete. Ekana ki egw lista me t'agapimena mou xtes, vasanistika giati merika album vgikan ap'eksw alla ok:-)
Kalo apogevma!!!
mahler και γω χάρηκα πολύ και ελπίζω να τα τα πούμε πιο ενδελεχώς κάποια στιγμη. Καλά Χριστούγεννα.
natasha, μερσί για τις ιδέες και το feedback, πάω ν ακούσω last shadow puppets τώρα:)
antoine, τις ευχές μου και σε σένα.
musicbug μεταξύ άλλων συγκράτησα την απογοήτευση σου για την Dido. Ενδελεχής λίστα.Καλά Χριστούγεννα !
Εγώ απλά ήθελα να εκφράσω τη συγκίνηση μου που συμμετέχω και εχώ πλέον στον διαδικτυακό κουλτουριάρικο διάλογο σας!Η Μόνικα μου αρέσει πολύ, την ακούω κάθε πρωί διατρέχοντας τις εθνικές οδούς για να πάω στην δουλειά!φιλάκια στα φιδάκια!
we love Monika and thank you for introducing her to me...
happy new year and a incredible poem that came from a wonderful book you introcuded to me ,
Be near me when my light is low,
when the blood creeps, and the nerves prick
and tingle; and the heart is sick,
and all the wheels of Being slow.
Be near me when the sensuous frame
is rack’d with pangs that conquer trust;
and Time, a maniac scattering dust,
and Life, a Fury slinging flame.
Be near me when my faith is dry,
and men the flies of latter spring,
that lay their eggs, and sting and sing
and weave their petty cells and die.
Be near me when I fade away,
to point the term of human strife,
and on the low dark verge of life
the twilight of eternal day.
Kate Bush, Aerial eimai opados. Akouse (mias kai pas pisw) to The Dreaming (prin apo to hounds of love), me agnwsta diamandia tis Kate (opws to there goes a tenner gia paradeigma.
Kali xronia na exeis...
tania welcome sweetheart:)
stef καλή χρονιά να χουμε dear, thank You.
thomas χαίρομαι που σ αρέσει και σένα το Aerial. Καλή χρονιά, φαντάζομαι θα είχες ωραίες διακοπες.
γεματη τραγουδια η νεα χρονια για ολους
υγεια
σωματικη & ψυχική
πολιτισμο καθημερινο
και επανευφευρεση της χαμενης μας αισθητικης
Εύχομαι τα καλύτερα, αγαπητέ κέλσιε, για το νέο έτος! Και για ό,τι μας χρειαστείς... εδώ είμαστε!
:)
χρόνια πολλά αισθηματική ηλικία να σαι καλά,
antoine τώρα έχω ένα φίλο στη Θεσσαλονίκη (μακάρι να μπορούσα να ρχoμαι συχνότερα). Καλή χρονιά και καλή τύχη φέτος:)
χαίρομαι που ξεχώρισες τους gravitysays_i! Πειραιώτες είναι,που η μουσική τους ενθουσίασε τον Γιώργο Χατζιδάκι και τους έκανε την παραγωγή στον Σείριο! Αν έχεις ακούσει Procol Harum και King Crimson, μπορείς να καταλάβεις πόσο έχουν επηρεάσει τους gravitysays_i!
Θα συμφωνήσω, ειδικά για Radiohead, Μόνικα, Βουμβάκη.
Καλή χρονιά να έχουμε!
Post a Comment