Sunday, May 31, 2009

H απέριττη ομορφιά της Κύθνου











































(Καλό καλοκαίρι να χουμε, χωρίς πολλά μαυρα τζιπ στα μικρά νησιά -δύσκολο-, χωρίς πολλές γόπες κάτω από τις πετσέτες στις παραλίες -δύσκολο-, παρόλες τις αντίξοες, το ελληνικό καλοκαίρι και η φύση πεισματικά επιβιώνουν μπροστά στο χειρότερο τους εχθρό, τους έλληνες παραθεριστές).

15 comments:

kyzikos said...

σαν να γύρισες από αποστολή της national geographic μου θυμίζεις.
τι φωτογραφικό μάτι είναι αυτό!

musicbug said...

Kalimera kai kalo mina!
Apisteytes oi photos, eidika ayti pou exeis traviksei to eswteriko tis paparounas einai asyllipti! Polla bravo! Den exw paei pote Kythno, kai einai kai konta. Tha kanonisw kamia ekdromoula mou fainetai!!!

Caesar said...

H μαγεία & ομορφιά της φύσης είναι αυτάρκης.
Kαλό καλοκαίρι με λιτές & απέριττες ομορφιές!

dgalanis said...

τι ωραίες φωτογραφίες

καλο καλοκαίρι ;)

gay super hero said...

'Οντως απίστευτες φωτογραφίες!

όσο για τα σχόλιά σου, αμήν! :-)

O. said...

Poly omorfes photografies..Kalo kalokairi na xoume....

Antoine said...

Όλο ταξιδεύεις...

tifoeus said...

καλημέρα, πανέμορφες όντως!!
μου ξύπνησες νοσταλγίες, αλλά θα προσπαθήσω να αντισταθώ...
φιλιά στα μούτρα!

celsius33 said...

καλές εξορμήσεις σε όλους όταν μπορείτε όπως μπορείτε και με όποιον μπορείτε :)

phoinix said...

καλό καλοκαίρι να έχουμε!
οι φωτο με τις βάρκες που μοιάζουν να πετάνε είναι τέλειες!

7Demons said...

Εμείς τις γόπες μας τις μαζεύουμε από τις παραλίες.

Συνάδελφε,μια χαρά βλέπω εκδράμεις και γεμίζεις την ψυχή σου όμορφες εικόνες-κι εμας με καταπληκτικές φωτογραφίες!

BOSKO said...

...και η απέριττη ομορφιά των φωτογραφιών του celsius!

για δες, για κάποιους το καλοκαίρι αρχίζει νωρίτερα!

καλά να περνάς!

"Αισθηματική ηλικία" said...

είναι το ίδιο νησί με μια διπλή παραλία να σχηματίζεται σε ενα ακρωτήρι, μόνο που στιςφωτογραφιες βλέπω κι έναν λυγμό-η μήπως η ιδέα μου?-λες?

celsius33 said...

H κύθνος είναι αρχετυπικά απέριττη αισθηματική ηλικία, εμάς η ζωή μας μόνο αυτό δεν είναι στην πόλη. Η επίγνωση της απώλειας της απλότητας μας, ίσως να ναι ο λυγμός που αναφέρεις. Κάθε προσπάθεια έκφρασης όμως δεν εμπεριέχει και ένα λυγμό, αλλιώς δεν την κάνεις, και θα το ξέρεις καλύτερα από μένα καλλιτέχνης γαρ.

Anonymous said...

Αυτό με τα τζιπ ξαναπέστο!Ωραίες οι φωτογραφίες σου.Ασχολείσαι με τη φωτογραφία?