Tuesday, June 1, 2010

Destination Lyon






































Οι Γάλλοι προετοιμάζονται για τα 40 εργάσιμα χρόνια σύνταξης, με ήπιο τρόπο από τα μέσα δημιουργείται η νέα κοινή γνώμη αποδοχής..και αργήσανε λένε οι εφημερίδες
Τις Κυριακές οι άδειες πλατείες έχουν αστέγους, clochards που σου ζητούν ψιλά, τις υπόλοιπες μέρες χάνονται μέσα στο πλήθος..
είναι αδύνατοι οι μερίδες στα εστιατόρια προς το λιγοστό, πρώτο δεύτερο πιάτο, επιδόρπιο κλασσικά, λίγο ψωμί, καλή κουζίνα
διαγώνιες κρατημένες μπαγκέτες διασχίζουν την πόλη σαν τη φωτογραφία του Bresson με το αγοράκι στο πατίνι με το ψωμί..
η πόλη είναι χαλαρή, με δίκτυο μετρό ποδηλάτων λεοφορείων τραμ, όλα είναι κοντά
παίρνουν pride στο Rhone-Alpes departement, δεν είναι υδροκέφαλο κράτος, κάθε περιοχή είναι περήφανη και σπονσοράρει με μια πλήρη μηχανή δουλειές, κουλτούρα, επενδύσεις, πάντα σε τοπικό επίπεδο..o ανταγωνισμός μεγάλος, αν δεν είναι η Lyon θα ναι η Grenoble κοκ..σοβαροί άνθρωποι
μου χαν λείψει τα γαλλικά, διαβάζω με μανία ότι πέσει στα χέρια μου, παίρνω περιοδικά, απομνημονεύω εκφράσεις, λέξεις, η ροή της γλώσσας που την ακούμε πια όλο και λιγότερο..
ο κόσμος σαφώς δεν μοιάζει στις κινήσεις με τους γερμανούς είναι πιο ηδονιστές και στη μορφή, ο καιρός ζεστός και υπάρχει μια ηδύτητα σχεδόν μεσογειακή παρόλο που η μεσόγειος είναι μακριά, τα δυο ποτάμια βλέπεις που ενώνονται στην καρδιά της πόλης, οι λόφοι..παντού όμως με μέτρο, τάξη, σεβασμός στο πάρκινγκ, στο δημόσιο χώρο, στην καθαριότητα, τίποτε το ξέκωλο, κάθε θέση πάρκινγκ πληρωτέα, αλλιώς έχει και ποδήλατα δημόσια..

η ελλαδίτσα μας παραπαίει στα media κάπου μεταξύ μιας πραγματικότητας που έρχεται ταχέως, μιας που βιώνεται και μιας που είναι θρίλερ του μέλλοντος..
η μαγκιά σήμερα είναι να σαι νέος και να πας στην Ευρώπη να δουλέψεις, δεν υπάρχουν σύνορα..εμείς που μένουμε θα τα λουστούμε, στα άνυδρα οροπέδια μεταξύ Βουλής των Ελλήνων και ΠΑΜΕ..

5 comments:

nikos said...

Πράγματι, αυτή είναι η μαγκιά. Να φύγεις και να μη ξανακοιτάξεις πίσω σου. Αρκεί να έχεις μάτια αρκετά ανοιχτά για να το καταλάβεις... Καλημέρα

Unknown said...

μια κούκλα λοιπόν. δε βλέπω φωτό με το πανόραμα από το λόφο. ραντεβού με κρασί και ταινία με Ντενέβ, πριν φάτε μόνοι σας τα βρωμότυρα που είναι σίγουρος πως φέρατε...
:))

celsius33 said...

επειδή από μαγκιά στερεύουμε νίκο και που πηγαίνουμε καλά είναι :)

xomeritis said...

Δεν μου λείπουν καθόλου τα γαλλικά.

Κατερίνα Κασκαντίρη said...

Πούτσες, αρχίδια και χύσια είναι το φαγητό μου. Είμαι η φίλη σας, Κατερίνα 'Ξεκωλιάρα-Παρτουζιάρα' Κασκαντίρη από Κόρινθο αλλά πλέον σχεδόν μόνιμη κάτοικος Αθήνας και το καλοκαιράκι γεύομαι τουριστικές ψωλές στην Μύκονο. Είμαι τρύπια από παντού αλλά δεν με πειράζει επειδή τίποτα δεν συγκρίνεται με το μαστίγωμα από πέη στο χυμένο πρόσωπό μου! Οι υγρές και ξεχειλωμένες τρύπες μου είναι στη διάθεσή σας για να ξεδώσετε. Όσο περισσότεροι πουτσαράδες, τόσο το καλύτερο! Ορίστε και το προφίλ μου στο Facebook: https://www.facebook.com/katerina.sketo

Katerina 'The Great Xekoliara' Kaskantiri