Past is past

Η Καθημερινή μου αρέσει σαν εφημερίδα. Αλλά η Ελένη Μπίστικα με το σημερινό της άρθρο έχει αρχίσει να μ' εκνευρίζει επικίνδυνα. Τόσο ανοιχτά δεξιά, τόσο πλουτόφιλη, τόσο Βαρδινογιαννική και ψωνισμένη, εν τέλει τόσο γερασμένη, κάνει δημοσιογραφία του βέλου και του γαντιού και της καπελαδούρας με τα φρούτα, σε μια χώρα που αν μη τι άλλο πρέπει να ξεκολλήσει. Μα πότε θα βγει στη σύνταξη? Όποτε τη διαβάζω, θα εκθειάζει τη Λάτση, μια τη Βαρδινογιάννη, μια κάτι δεξιούς Πολυδωρικούς, γλυκανάλατοι γάμοι, galas, soirees, φιλανθρωπίες, λουλουδάτες τουαλέτες, γιωτ και βαφτίσια, τρελλά πράγματα. Το τωρινό της άρθρο στη σημερινή Καθημερινή είναι άνω ποταμών, τι διαφορά υπάρχει σε αυτό το άρθρο μιας σοβαρής ανοιχτής δημοκρατικής χώρας, με ένα αντίστοιχο υπέρ του Κεμάλ Ατατούρκ σε μια "μη δημοκρατική" χώρα όπως η Τουρκία. Η ίδια τυφλή λατρεία, η ίδια μονομανής προπαγάνδα, ή ίδια έλλειψη φαντασίας για το μέλλον, το ίδιο εθνικοπατριωτικό κόλλημα μέχρι τέλους. Η ίδια αποφασιστικότητα στην παρελθοντοδοξολογία. Όσο για το ανεβασμένο χέρι του Καραμανλή, και την άκαμπτη μορφή σαν να χει καταπιεί στυλιάρι τι να πω, ο γλύπτης θα έπρεπε να δοκιμάσει κάτι πιο ελεύθερο. Έναν πιο προσωπικό εξπρεσιονισμό ίσως, ένα ιδίωμα δικό του, αλλά ποιος ξέρει ίσως να ταν απευθείας ανάθεση το έργο. Βλέποντας την φωτο έτσι απομονωμένη θυμίζει χώρες της κεντρικής Ασίας, με τους αδριάντες των αιώνιων προέδρων τους στις αχανείς πλατείες. Είναι γλυπτική αυτό το πράγμα? Συσκευάστηκε στην παγιωμένη φόρμα και αυτός. Και το άρθρο της Μπίστικα είναι το λιγότερο κιτς. Σε πια ανοιχτή προκομένη ευρωπαϊκή χώρα φτιάχνονται ακόμα τέτοια κακόγουστα αγάλματα εν έτει 2008, το όλο γεγονός δεν παύει να μου θυμίζει Κεμαλισμό και Τουρκία. Προφανώς στα μαγαζιά της Πρώτης Σερρών στον τοίχο πάνω από την ταμειακή θα υπάρχει και ένα ταμπλό του εθνάρχη, όπως και στην Τουρκία ο Ατά. Ίσως τελικά μ αυτούς να χουμε περισσότερα κοινά, ποιες Αγγλίες, Γαλλίες και κουραφέξαλα?
Παραθέτω ένα ωραίο λικνιστό γυναικείο του Monet, έτσι για αλλαγή διάθεσης και ύφους. Καραμανλής και γιαπωνέζικο κιμονό, αδιέξοδοι συνειρμοί..