όταν κάτι περιμένεις να γίνει
τότε περνάει έτσι ο καιρός
το χρόνο τον προφταίνουν εκείνοι που δεν ψάχνουν γιατί και πως
η ευτυχία δεν περιμένει άλλη μια ευκαιρία χαμένη
(ένα ιαματικό βιολί και στίχοι, τραγούδι του 1992, σε live του φετεινού Μάρτη, Η Ιστορία κι η Ευτυχία).
9 comments:
πολύ σπουδαία η Βουμβάκη και μακάρι να απασχολούσε συχνότερα τη δισκογραφία! Έτσι, για να μην προβάλλονται συνέχεια οι ίδιοι του "ποιοτικού" και, κυρίως, γιατί τη χρειαζόμαστε όλοι! Αυτήν και το θεραπευτικό βιολί και στίχο της, που γράφεις κι εσύ!
Αν ήταν ευρύτερα γνωστό αυτό το τραγούδι θα μιλούσαμε για μια διαφορετική pop στην Ελλάδα. Από τις λίγες φορές που έχω νιώσει πραγματική ευφορία σε live είναι ακούγοντας τη Βουμβάκη να παίζει ζωντανά αυτό το κομμάτι. Συμφωνώ με bosko ότι τη Βουμβάκη τη χρειαζόμαστε όλοι. Κι όχι από σεβασμό αλλά από ζωτική ανάγκη.
ακούω και ξανακούω το τερραίν του παραδείσου σήμερα, έχετε δίκιο και οι δύο, από ζωτική ανάγκη, άλλος συχνότερα και άλλος πιο σπάνια, χρειαζόμαστε τέτοιους δημιουργούς. Γιατί μπορούνε και ξεπλένουν την κούραση, το τετριμμένο και πετάμε λίγο.
καλά και από στίχο και από βιολί το τραγούδι δε παίζεται
Ωραίο τραγούδι... "η ευτυχία δεν περιμένει...". Depechons-nous!
Πρώτα απ' όλα εξαιρετικό Blog, οπότε πολλά συγχαρητήρια στο δημιουργό! Το κομματάκι είναι πολύ καλό, βγαίνουν ωραία πράγματα από την Ελληνική μουσική αλλά είναι λίγα, αποσπασματικά και κυρίως δεν υπάρχει ρεύμα.
''ε ναι λοιπόν, είναι αλήθεια...δεν περιμένω και χάνω τις ευκαιρίες αβέρτα!'' είπε η monaliza ονοματι Ευτυχία και συνειδητοποίησε πως βαρέθηκε από το κρατικό ραδιόφωνο να ακούει Κραουνάκη...ε; τι λέτε κι εσείς...
εξαιρετικό τραγούδι με ύφος για σεμινάριο...
κύζικε, άλεξ depechons nous :)
monaliza merci, και πολύ καλά κάνεις
belbo σευχαριστώ και θα σ επισκέπτομαι αντιστοίχως :)
Συμφωνώ απόλυτα με τους στοίχους. ΄Ολα θέλουν τον χρόνο τους όμως χρειάζεται να τα υπερασπιστούμε για να έρθουν στο φως της πραγματικοτητας
Post a Comment