700 νεκροί, 200 παιδιά, αθλιότητα, όλα τα υπόλοιπα ωχριούν μπροστά στο στεγνό μαθηματικό γεγονός.
(από το φινάλε του Ιn the mood for love, η ερημιά του ναού του Άνγκορ, ίδια με την απονευρωμένη φαιά και λευκή ουσία όσων διαλέξαν τον πόλεμο).
Books travels arts feelings
7 comments:
ολοκληρωτική καταστροφή και να μην μπορεί να κάνει κανείς κάτι γι'αυτό. ντροπή μας.
Telika den ksekinise kala i xronia, arxi mias neas xronias kai anthrwpoi skotonontai akoma apo polemo! Telika kathe xronia kai kalytera? elpizo oxi, i elpida pethenei panta tekeytea!
η ανθρώπινη φύση δεν άλλαξε πολύ από την εποχή των σπηλαίων, βία ,δίψα εξουσίας,ματαιοδοξία,εγωισμός,
μόνο η τέχνη αφουγκράζεται την "άλλη" ανθρώπινη φύση
" ....φοβάμαι τις ενάρξεις
και τις καταλήξεις
και τη ζωή
μετά το τέλος της..."
Άννα Αχμάτοβα
έτσι είναι παίδες, η παράταση αυτού του πολέμου είναι μεγάλο πλήγμα στον πολιτισμό του δυτικού κόσμου, όνειδος.
Είναι απίστευτο το τι γίνεται εδώ και χρόνια σ' εκείνη τη λεπτή γραμμή γης και πόσο στα άκρα έχουν φτάσει τα πράγματα. Οι εικόνες με τους αμάχους είναι πραγματικά συγκλονιστικές, μακάρι νά γίνει κάτι...
Υπέροχη σκηνή και πολύ ωραίος και ο παραλληλισμός σου.
ταινιάρα νάτι έ? και ωραίο φινάλε, και ο αριθμός ανεβαίνει στο μεταξύ των νεκρών, και εμείς βλέπουμε άλλη μια ανθρωπιστική κρίση από την οθόνη και την εφημερίς. Φιλάκια.
Post a Comment