Wednesday, December 2, 2009

Stieg Larsson's Millennium Trilogy

Η Ζυράννα Ζατέλη καθόταν ένα μήνα στο κομοδίνο, στη σελίδα 225 σταμάτησα πια, κουραστικό βιβλίο διόλου δε μου πήγε. Υπερβολικά στυλιζαρισμένο, με χαρακτήρες χωρίς ζωντάνια (έτσι και αλλιώς είναι πεθαμένοι δηλαδή) το βιβλίο αυτό είναι για άλλο κόσμο, άλλη γλαφυρότητα, παλιομοδίτικη.
Πιθανότατα θα το συνέχιζα σιγά σιγά αν δεν έπεφτε το Κορίτσι με το Τατουάζ στα χέρια μου. Οι Λίζμπετ Σαλάντερ και ο Μίκαελ Μπλουμκβιστ είναι οι φίλοι μου και βιάζομαι να φτάσω στο τέλος. Το βιβλίο είναι page turner, καθόλου τυχαίος ο θόρυβος. Έχουμε θέμα, τον Stieg Larsson!

6 comments:

ΣΤΟ ΒΑΓΟΝΙ said...

Πολύ δυνατό βιβλίο.
Έχω ακούσει ότι και η ταινία είναι ιδιαίτερα αξιόλογη, παρά το γεγονός ότι η μεταφορά βιβλίων στη μεγάλη οθόνη ελάχιστες φορές δικαιώνει το καλό γράψιμο...
Σύντομα και στο "Κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά", σου εύχομαι.

gay super hero said...

Κι εγώ θέλω να το δω αυτό....

Τη Ζατέλλη ποτέ δεν την πήγαινα. Ας της πει κάποιος ότι δεν είναι ο Μαρκές....

Κ. said...

Έχω διαβάσει κι εγώ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΤΑΤΟΥΑΖ και μου άρεσε πάρα πολύ και το χάρηκα πολύ το post γιατί το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις μας. Αν θέλετε ενημέρωση για βιβλία στείλτε μου email στο klio@psichogios.gr

Καλημέρα

celsius33 said...

το βιβλίο τέλειωσε σε χρόνο ρεκόρ, 4 μέρες δηλαδή. Το τέλος σε κάνει να θες να διαβάσεις το δεύτερο μέρος της τριλογίας. Θίγει θέματα της εξουσίας του πλούτου και των χρηματιστηρίων, των κρυφών δυσλειτουργικών οικογενειών, της κακοποίησης των γυναικών. Αλλά πάνω απόλα έχει γρήγορη συναρπαστική πλοκή με αναγνωρίσιμους ανθρώπινους ρόλους και όχι καρικατούρες ντετέκτιβς.
gay super hero, θα την ξαναπιάσω τη Ζατέλη γιατί θέλω να χω γνώμη, αλλά όντως αυτός ο μυθικός νατουραλιστικός της κόσμος με κουράζει λίγο. Προτιμώ το μυθιστόρημα με τσιτάτα, με μονολόγους του ήρωα, σκέψεις για το σωστό και το λάθος, να φαίνεται μια ηθική κοσμοθεωρία κάπως, μην είναι ξερή αναφορά γεγονότων. (μου ρθε ο Κούντερα τώρα, αλλά είναι μάστορας σ αυτό, τον εσωτερικό μονόλογο)
Βαγόνι, για να δούμε το δεύτερο.
Κ, μπράβο στις εκδόσεις σας :)

Provato said...

α! ντροπ ον γιου! ΝΤΡΟΠ!

(αστειεύομαι φυσικά, εγώ λάτρεψα Ζυράνα... αλλ΄αν θες τη γνώμη μου, μην την παλέψεις άλλο αν δεν σου πάει... σιγά μην παθαίνουμε κ ψυχαναγκασμούς με τα βιβλία τώρα)

xxxxxxx

celsius33 said...

θυμάμαι που είχες γράψει για το βιβλίο προβατούλη πόσο σου άρεσε, εμένα πέρασε αλλά δε μ ακούμπησε, γούστα είναι αυτά.