....We tire of the city
We tire of it all
We long for just that something more
Could be in a dream
Our clothes are on the beach
The prints of our feet Lead right up to the sea
No one, no one is here
No one, no one is here
We stand in the Atlantic
We become panoramic....
'Ακουσα αυτό το δίσκο προχτές για πρώτη φορά , το Aerial της Kate Bush. Μετάνιωσα που μου ξέφυγε.Θυμάμαι το κίτρινο εξώφυλλο στα δισκάδικα όταν είχε βγει ακριβώς 2 χρόνια πρίν. Διπλό cd μετά από 12 χρόνια σιωπής. Ο δίσκος δεν ακούστηκε βέβαια στην Ελλάδα.Άντε να τον έπαιξε ο Ραρράκος κάποιο βράδυ. Συνέπεσε με το μπαμ της Madonna με το Confessions...ποιος να ασχοληθεί με την ξεχασμένη Kate Bush στα ελληνικά ραδιόφωνα. Λάθος.
Ο δεύτερος δίσκος είναι ένα συνεχές μουσικής, με επίκεντρο μια μέρα στη φύση από την ανατολή μέχρι την άλλη ανατολή.....το κάθε τραγούδι είναι και ένα χρονικό κομμάτι μιας μέρας έξω.
Πετάς, φεύγεις ...έρχεται η νύχτα, και δίνει το καλύτερο της τραγούδι το Nocturn και ότι καλύτερο άκουσα τελευταία, επιτέλους μια μουσική να σε θρέφει από μέσα.
Ο δεύτερος δίσκος είναι ένα συνεχές μουσικής, με επίκεντρο μια μέρα στη φύση από την ανατολή μέχρι την άλλη ανατολή.....το κάθε τραγούδι είναι και ένα χρονικό κομμάτι μιας μέρας έξω.
Πετάς, φεύγεις ...έρχεται η νύχτα, και δίνει το καλύτερο της τραγούδι το Nocturn και ότι καλύτερο άκουσα τελευταία, επιτέλους μια μουσική να σε θρέφει από μέσα.
8 comments:
Μεγαλη χαρα μου δινεις γιατι επιβεβαιωνεις τελικα, οτι αυτο που αξιζει, ΠΟΤΕ δεν χανεται (και πάντα καταλήγει σ΄αυτους που πρεπει)
Το cd αυτο ειναι εξαιρετικό. Δυστυχως η φαση με τις εταιρειες και τις αντιστοιχες εκπομπες των playlists ειναι που μας εχει οδηγησει ολους-ες στο διαδίκτυο.
Καλύτερα γιατι αλλιως δεν θα γνωριζομασταν ποτε.
Τωρα ξερουμε οτι υπάρχουμε. Ξερουμε τη δυναμη μας. Ψαξε να βρεις Manyfingers η το cd των Your Hand in mine(απο τη Θεσσαλονικη).
Θα με θυμηθεις...
Συμφωνώ για τους Your hand in mine, θα σου αρέσουν σίγουρα. Εξαιρετικές μελωδίες και σπάνια, για ελληνικό ηλεκτρονικό συγκρότημα, ποιότητα και πρωτοπορία.
Έταλον και γω χαίρομαι πολύ που μοιραζόμαστε αγαπημένα πράγματα, όσοι είμαστε εδώ πέρα, λίγοι ή περισσότεροι.Ναι σ εμένα έφτασε δυο χρόνια μετά ο δίσκος στα αυτιά μου, χάρη στο ίντερνετ.Εμένα πια το blogging έχει γίνει ο τρόπος να ενημερώνομαι για ότι αξίζει τριγύρω μας.Ευτυχώς όλοι προτείνετε τόσο ωραία πράγματα. Θα τους ψάξω το γρηγορότερο ανυπομονώ κιόλας . Take care !!
Νάτι μου θα τους ψάξω το συντομότερο.Creative Σαλονίκη still lives on!
εσύ έταλον θα σου άρεσαν σίγουρα οι ophelias garden τότε ένα ελληνικό γκρουπ πριν χρόνια αρχές 2000, μόλις ακούω manyfingers, και πριν your hand in mine. Ενδιαφέροντες. Bristol again e?
Μπορεις να φανταστεις την ατμοσφαιρα στο Ξυλουργειο στη Θεσσαλονικη οταν παιξανε μαζι σε μια ιστορικη πια συναυλία. Στο τελος της ολοι ειχαμε γινει φιλοι και λιγο πιο ευαίσθητοι.
Ειναι αυτο που παθαινει καποιος που ερχεται προσωπο με προσωπο με την Τεχνη. Ομορφαίνει κι ομορφα΄΄ινουν ολα κι ολοι γυρω του...
Σημερα 1 Δεκέμβρη εχει ανεβασει ενα παλιο τραγουδι σε μενα. Ειναι ΚΑΙ για σενα και για πολλους που χαθηκαν αυτα τα χρόνια...
Δεν είχα ιδέα...Θα πάρω το cd να το ακούσω.
[κάλλιο αργά παρά ποτέ, ε; ;-)
πάντως η ελληνική μπλογκόσφαιρα είχε παραληρήσει τότε - ενδεικτικά, γιατί αυτούς μόνο ήξερα τότε: m. hulot, rainman
καλή χρονιά! :-)]
Post a Comment