Αυτό το άρθρο το βρήκα απίστευτα inspiring, είναι εντυπωσιακό το πόση δύναμη μπορεί να βρει κάποιος μέσα του, και το πόσο πραγματικά άνθρωποι γύρω μας περνάνε ζόρια αλλά its all about surviving and overcoming difficulties. Δείτε το!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
Όταν χτυπάει ο καρκίνος ένα μέλος μιας οικογένειας, νομίζω ότι λίγο πολύ όλοι αρχίζουν και προετοιμάζονται για το μοιραίο... Από αυτήν την ιστορία το μόνο που έχω να πω: Να μην είμαστε αχάριστοι! Έχουμε μια υγιή και αξιοπρεπή ζωή και δεν είναι σωστό να κάνουμε παράπονα συνέχεια...
Χαιρετώ!
Υ.Γ. Θα σου στείλω φωτογραφίες από τη σχολή, έτσι για να θυμηθείς τα νιάτα σου! Χαχα!
Συγκλονιστικό.
Αν και για το "just keep going",έχουμε μερικές ενστάσεις...
When you wake up next to the person who most reminds you of the tragedy you've just suffered, a lot of people prefer to just go off and start again. It's really hard....
ενδιαφέρον άρθρο. ίσως εκτιμήσουμε καλύτερα όσα έχουμε και όσα δεν έχουμε.
καλό βράδυ.
εμένα με συγκλόνισε το τέλος του άρθρου ρε παιδιά,
"I was so proud of Georgie. She always thought about other people even though she was in a desperate state. I am so lucky to have been her mother. I still think about her every day, every hour. I will never stop thinking about her, and I will never stop talking about her. She lives on in our memories."
truth is that we all keep alive our beloved ones in our memories ,but birth and death are but a circular movement...
what is before and after is the eternal ,common universal concience?
Epeidi exw zisei paromoies katastaseis stin oikogeneia mou, sygkinithika idietera apo to arthro ayto. Einai poly skliri astheneia, eidika otan xtypaei ena paidi, alla yparxoun polloi logoi na synexisei kapoios na "zei" kai na vrei diexodous meta apo kati toso tragiko.
Kali vdomada na exoume! H eytyxia einai sta apla pragmata, den axizei na asxoloumaste me trivial stuff.
Congrats gia to post!
πριν μια βδομάδα στη δουλειά μου, ένας άντρας γύρω στα 60, καρκινοπαθής, μου είπε ενώ συζητούσαμε για την αρρώστια του.. "για μένα αυτά είναι το αλάτι της ζωής. αν δεν υπήρχαν αυτά τα πηγαινέλα θα είχαμε ψοφήσει όλοι από τη ρουτίνα"
και με σόκαρε.
με την απλότητα και την αξιοπρέπεια. και το θάρρος. αυτά από μένα.. καλό απόγευμα.
stefan, yes dear, you ll practically end up being a genuine buddhist :):)
musicbug, σ'ευχαριστώ για τον καλό λόγο :)
oblivion, και μένα θα με σόκαρε μια τέτοια απάντηση, δυνατή κράση ο 60χρονος κύριος, θα τον τσακίσει τον καρκίνο με τέτοια ψυχολογία.Καλή εβδομάδα και σε σένα.
Post a Comment