Sunday, October 28, 2007

Χωρίς τίτλο


Ανοίγω τα μάτια
κέντρο πεδιάδας
υγρασία και γονιμότητα,
διαυγάζουν
το φως
τριγύρω saltwater
σε ελικοειδή ποταμό
καμπυλώνει σε ερωδιό με έλη
στο τέλος,
πετώ-
Πέτρες, βράχια, τσιμέντο, μόδα

φιλοξενία, στάχια ξανθά τρυφερό χρώμα,
ειδικά αν μαυρισμένο

saltwater οι αισθήσεις μου
ξεραίνουν τα μέλη μου και αυτά πράσινα,
φωτοσυνθέτουν γράμματα

Αυτής όμως τα μέλη θα ανυψωθούν ελαφρά,
αφού ουρλιάξει-
στο κέντρο
της Πόλης της.

8 comments:

hotel iris said...

όνειρο ή και πάλι μπορεί πραγματικό...
με τα όνειρα δεν βγάζεις άκρη, ούτε πάλι όμως με την πραγματικότητα...
ονειρένιο στη γεύση στην άκρη του αλμυρό

stefan said...

όμορφες γραμμές ,μας ταξιδεύεις, τι υπέροχη ακτή...

celsius33 said...

στεφ merci toujours,
tiffoeus ορθότατον , ούτε με τα όνειρα αλλά ούτε και με την πραγματικότητα βγάζουμε πραγματικά άκρη, κάποιες αναλαμπές δυνατές μας ταρακουνούν και από τους δύο κόσμους και μετασχηματίζονται σε βεβαιότητες.Take care!

Alex A. said...

Είσαι ένας διανοούμενος, αγαπητέ μου Celsius. Ολίγον μπερδεμένος, αλλά πάντα με την ποιητική φλέβα έτοιμη.
Και ξέρεις εσύ από φλέβες... :)

Φιλιά και μια ελαφρώς άυπνη καλημέρα!

Axis Mundi said...

το διάβασμά του, μια πανέμορφη όαση.. πάντα τέτοια

Provato said...

...τι να τον κάνεις τον τίτλο σε τέτοιο ποστ...

etalon said...

Διαλυτικο στη περιγραφη
κι ατοφιο στη δυναμικη του


Εχω πεταξει...


Respect!

celsius33 said...

alex ,s, provate,και etalon mille merci που σας άρεσε το ποίημα !