Madonna

Βαρέθηκα να διαβάζω σε blogs και εφημερίδες για το πόσο απάνθρωπα κακοπέρασαν οι συνάνθρωποι μας για να βγάλουν το εισητήριο για τη κυρά-Madonna. Μου φαίνεται αδιανόητο να σταθώ τόσες ώρες για ένα εισητήριο δήθεν κατευθείαν για παράδεισο, που ήδη ξέρεις ότι η βλαχοεταιρία που διοργανώνει τη συναυλία το χει χρεώσει ακριβότερο και από τις πλούσιες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Τελικά μάλλον δεν έχω υπομονή ή απλά προτιμώ να μου φέρονται ανθρώπινα όπως και γω θα προσπαθούσα να κάνω το ίδιο. Τι γιαγιάδες ακούσαμε, τι 7ωρες αναμονές..Για να μη φλυαρώ με όλα αυτά που συνέβησαν για την κυρά-Madonna (που μια χαρά είναι και την πάω πολύ, αλλά όχι στη συναυλία της δε θα πατήσω, ) συνάδω με τον ωραίο, μισανθρωπικό όσο πρέπει, λόγο του manifestogr που με εκφράζει στο συγκεκριμένο θέμα όχι τόσο ως προς τη γνώμη του για τη Madonna αλλά στην έκπληξη του για το πόσο παράλογη του φαίνεται όλη αυτή η ταλαιπωρία (και πόσο ενδεικτική της εποχής επίσης). Γενικά οι όροι μαγικό χαρτάκι, συναυλία του αιώνα κλπ μου προκαλούν μια απέχθεια, όταν συνοδεύονται από τέτοιες απερίγραπτες συμπεριφορές. Η συμμετοχή μου στο δρώμενο εξαντλήθηκε στο να ψάξω online εισητήρια για μια φίλη όπου μετά από 30 προσπάθειες δεν κατάφερα τίποτε. Έτσι να λέω ότι ασχολήθηκα λίγο με την primadonna. Και του χρόνου λιντσαρίσματα..