Wednesday, March 28, 2007

Sans titre

Ήθελα να μιλήσω για ταινίες και θεάματα ωραία και πράγματα ευγενικά , αλλά έχω νεύρα σήμερα και θα μιλήσω γιαυτά μήπως και ξελαμπικάρω.
Ο άντρας της διαχειρίστριας μου κλεισε την πόρτα κατάμουτρα βρίζοντας με , χωρίς πρακτικά να με ξέρει , επειδή πήγα στις δυόμιση να παραπονεθώ για τα καλοριφέρ που καίνε όλη μέρα. Πολυκατοικία γερόντων με ιδιορρυθμίες βλέπεις , και εγώ το μοναχικό παγώνι στη μέση ακριβώς αυτού του μπετονένιου όγκου , με άλλες ανάγκες από κάθε πλευρά και όροφο για θέρμανση και συνεχείς διενέξεις. Αι σιχτίρ μαλάκα που μας βρίζεις κιόλας , γύφτε.
Επίσης έχω νεύρα γιατί μια βόλτα πρωινή να κάνεις στο κέντρο της Αθήνας μετά από κάποια δουλειά , κατά Ομόνοια μεριά λέμε τώρα , όχι Αναγνωστοπούλου, εκνευρίζεσαι , κουράζεσαι , και χωρίς ιδιαίτερο λόγο . Πολύ απλά δεν είναι user friendly , μπορεί οι άνθρωποι να είναι και να έχουν friendly επιθυμίες και διαθέσεις, αλλά με το που βγαίνουν για τις δουλειές τους εκεί τριγύρω το ξεχνάνε , και το ξεχνάς και συ , μέχρι που αρχίζεις και ονειρεύεσαι να είσαι στη δουλειά σου τέτοια ώρα για να ησυχάσεις από την πρεμούρα να επιδιώκεις τέτοιες πρωινές βόλτες.
Αλλος λόγος που έχω νεύρα είναι ότι είμαι άνεργος , άνεργος επιστήμονας , και αυτό καθ αυτό δεν με εκνευρίζει καθόλου , το ότι είμαι επιστήμονας ή το ότι είμαι άνεργος , με εκνευρίζει το γεγονός ότι ξέρω ότι σύντομα που θα ξεκινήσω δουλειά θα είμαι λίγο περισσότερο εκνευρισμένος , και θα αναπολώ την περίοδο της ανεργίας μου.Οικογένεια και λοιπά δεν έχω. Αυτή την περίοδο θα ήθελα να την περάσω λίγο πιο εποικοδομητικά, λίγο ένα μεγάλο ταξίδι , μ ένα καρδιακό φίλο , ή με τη σχέση , με περισσότερες γνωριμίες , ουσιαστικές όμως , όχι του κώλου, δεν είμαι εικοσάρης.Να γράψω, να φωτογραφήσω , να κάνω ένα ημερολόγιο δημιουργικό βρε παιδί μου . Ούτε και γω ξέρω τι ήθελα. Δεν παραπονιέμαι , απλώς έχω επίγνωση , της ασυμβατότητας των φαντασιώσεων μου με την πραγματικότητα αυτού που είμαι , και αυτού που έγινα και με κάνανε. Δε βαριέσαι ....κάποτε μπορεί να συμβιβαστούν.
Από το βήμα αυτό λέω στους ενοίκους της πολυκατοικίας μου πλην ελαχίστων εξαιρέσεων να πάνε να γαμηθούνε , οι προαστιακές τους ημέρες εδώ τριγύρω που παρτσακλεύονται να είναι ανέφελες, βαρετές και παραπονιάρικες, μιας και δε ζεσταίνονται οι κώλοι τους βρε παιδί μου , δε ζεσταίνονται...απρίλης μπαίνει και αυτοί δε ζεσταίνονται με τίποτα , μήπως αυτό ξεκινά από την καρδιά τους?

3 comments:

kerasia said...

Χέσε τους κωλόγερους, χέσε τους γείτονες, χέστους όλους και από σήμερα γίνε εγωίσταρος του κερατά. Ζήσε για σένα, για την πάρτη σου, κυνήγα αυτά που θέλεις, κάνε μόνο αυτά που θέλεις, αγνόησε επιθυμίες και λόγια άλλων και πέρασε έτσι όπως γουστάρεις, μέχρι να πιάσεις δουλειά. Κάνε το πείραμα να ζήσεις

celsius33 said...

Σ ευχαριστώ από καρδίας , βάλσαμο τα λόγια σου, τι ωραία, μα τι ωραία συμβουλή ήταν αυτή. Αυτά είναι λόγια, σκίζεις.

s_k said...

ωραιο ποστ cel.
πολλες απαντησεις υπαρχουν στα αλμπουμ των στερεο νοβα