Ακούμπησε το χέρι σου στα πλευρά μου
έχουμε να ετοιμαστούμε για την άνοιξη
να μιμηθούμε τα πουλιά στα γέλια στις χορογραφίες
και βεβαίως στα ψηλά πετάγματα.
Να τινάξουμε τη σκόνη από πάνω μας
και να εκθέσουμε σε φωτεινές προθήκες
τις κρυμμένες ευαισθησίες μας.
Και η βροχή να παρασύρει τα χρώματα από τον τελευταίο καμβά
ένα ηλιοβασίλεμα να περισσέψει απλωμένο στο βρεγμένο χώμα
Να το μαζέψουμε με παιδική αναίδεια
και μετά ο καθένας την πορεία του
την περιγεγραμμένη φυσικά
άντε και με λίγες δανεικές εκφράσεις της κομμούνας γύρω.
έχουμε να ετοιμαστούμε για την άνοιξη
να μιμηθούμε τα πουλιά στα γέλια στις χορογραφίες
και βεβαίως στα ψηλά πετάγματα.
Να τινάξουμε τη σκόνη από πάνω μας
και να εκθέσουμε σε φωτεινές προθήκες
τις κρυμμένες ευαισθησίες μας.
Και η βροχή να παρασύρει τα χρώματα από τον τελευταίο καμβά
ένα ηλιοβασίλεμα να περισσέψει απλωμένο στο βρεγμένο χώμα
Να το μαζέψουμε με παιδική αναίδεια
και μετά ο καθένας την πορεία του
την περιγεγραμμένη φυσικά
άντε και με λίγες δανεικές εκφράσεις της κομμούνας γύρω.
5 comments:
Ωραίος!
Χωρίς να έχω διαβάσει το ποστ αυτό, ανέβασα κι εγώ ποίημα σήμερα (για πρώτη φορά!) Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται :)
ΥΓ. Keep writing...
δεν είναι ωραία όταν καθαρίζει ο συννεφιασμένος ορίζοντας μετά από βροχή...
που ανοίγει το κλειστό πεδίο μπροστά μας όταν δραπετεύουμε στην ταράτσα...
όταν απεγκλωβίζεται η ψυχή μας (και ξέρεις κάτι;) χωρίς να μας ρωτά...
πολύ όμορφο..
όμορφα και λυρικά λόγια, σε ευχαριστούμε , έχεις σκεφτεί να εκδωθείς? σου θυμίζω το βραβείο ποιήματος πριν μερικά χρόνια κάτω από τον ίσκιο του Παρνασσού κοντά στο Θόλο.....
Να εκδοθείς, να εκδοθείς! :))
Post a Comment