Monday, February 4, 2008

Insomnia tonight


Ακούμπησε το χέρι σου στα πλευρά μου
έχουμε να ετοιμαστούμε για την άνοιξη
να μιμηθούμε τα πουλιά στα γέλια στις χορογραφίες
και βεβαίως στα ψηλά πετάγματα.

Να τινάξουμε τη σκόνη από πάνω μας
και να εκθέσουμε σε φωτεινές προθήκες
τις κρυμμένες ευαισθησίες μας.

Και η βροχή να παρασύρει τα χρώματα από τον τελευταίο καμβά
ένα ηλιοβασίλεμα να περισσέψει απλωμένο στο βρεγμένο χώμα
Να το μαζέψουμε με παιδική αναίδεια
και μετά ο καθένας την πορεία του

την περιγεγραμμένη φυσικά
άντε και με λίγες δανεικές εκφράσεις της κομμούνας γύρω.

5 comments:

Alex A. said...

Ωραίος!

Χωρίς να έχω διαβάσει το ποστ αυτό, ανέβασα κι εγώ ποίημα σήμερα (για πρώτη φορά!) Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται :)

ΥΓ. Keep writing...

hotel iris said...

δεν είναι ωραία όταν καθαρίζει ο συννεφιασμένος ορίζοντας μετά από βροχή...
που ανοίγει το κλειστό πεδίο μπροστά μας όταν δραπετεύουμε στην ταράτσα...
όταν απεγκλωβίζεται η ψυχή μας (και ξέρεις κάτι;) χωρίς να μας ρωτά...

roadartist said...

πολύ όμορφο..

stefan said...

όμορφα και λυρικά λόγια, σε ευχαριστούμε , έχεις σκεφτεί να εκδωθείς? σου θυμίζω το βραβείο ποιήματος πριν μερικά χρόνια κάτω από τον ίσκιο του Παρνασσού κοντά στο Θόλο.....

Alex A. said...

Να εκδοθείς, να εκδοθείς! :))