Με το άγχος δεν βγαίνει τίποτε το ξέρω και όμως σήμερα είχα αρκετό από αυτό , μια ταραχή από το πρωί μέχρι το απόγευμα που τα παράτησα και βγήκα στην πόλη προς αναζήτηση θεάματος , και ξεχάστηκα . Αλλά επιστρέφοντας και διάβαζοντας μια blogger που δε γνώριζα ως τώρα τη Desposini Savio , που φευγαλέα αναφέρει για ένα ταξίδι στο Βερολίνο , δεν μπορώ να αντισταθώ στην επιθυμία να κοτσάρω μια φωτογραφία του αγάλματος της Νίκης , εκεί μέσα στο έρημο Tiergarten , να τη δω και να χαρώ και να ελπίσω .Το άγαλμα αυτό έχει σχεδόν σωτηριολογική επίδραση ,είναι τόσο όμορφο και τόσο καίρια τοποθετημένο μέσα στην άπλα και τις λεωφόρους που σμίγουν που μοιάζει με μύνημα .. Και μετά σκέφτομαι το ανέμελο ταξίδι μας , τη Ρουλίτσα και τη Νατάσα και τη Σωτηρούλα , και με πιάνει μια επιθυμία να τους πω πόσο τις αγαπώ και πόσο χαίρομαι που υπάρχουν τόσο εξαιρετικά πλάσματα στη ζωή μου , και πόσο με στενοχωρεί φορές αυτή η ρημάδα η απόσταση . Αλλά ο ένας είναι μέσα στην καρδιά του άλλου και οι άνθρωποι συνεχίζουν να αγαπιούνται μέσα στο χρόνο . Και άμα τα βρω σκούρα ένα πράγμα θα κάνω , έτσι κι αλλιώς πάντα κάπου κάπως υπάρχει μια γαμημένη λύση , θα γράψω σ ένα πανώ το ποίημα του Λειβαδίτη Νέα Γεωγραφία - που να ξερα τότε οτι κάποια στιγμή θα χρειαστώ να ακουμπήσω πάνω του ...και θα κυκλοφορήσω στους δρόμους !
"Αγαπούσε μια κοπέλα που έμενε στην Ξάνθη . Δεν τον άφηναν να πάει . Άπλωσε κι αυτός το αντίσκηνο του σ'ένα ερημικό δέντρο κι έγραψε πάνω με κιμωλία: Ξάνθη.
Τι ματαιότης οι αποστάσεις !"
Τρεις μέρες μείνανε για τις εξετάσεις . Τη χρειάζομαι τη Νίκη , και trainers Nike να ναι δε με πειράζει, αλλά θέλω μια νίκη.
Θα πάει κάποιος φίλος μπλόγκερ στον Malcolm Mc Laren σήμερα ? Θέλει να πάμε παρέα ?
"Αγαπούσε μια κοπέλα που έμενε στην Ξάνθη . Δεν τον άφηναν να πάει . Άπλωσε κι αυτός το αντίσκηνο του σ'ένα ερημικό δέντρο κι έγραψε πάνω με κιμωλία: Ξάνθη.
Τι ματαιότης οι αποστάσεις !"
Τρεις μέρες μείνανε για τις εξετάσεις . Τη χρειάζομαι τη Νίκη , και trainers Nike να ναι δε με πειράζει, αλλά θέλω μια νίκη.
Θα πάει κάποιος φίλος μπλόγκερ στον Malcolm Mc Laren σήμερα ? Θέλει να πάμε παρέα ?
7 comments:
Celsius καλημέρα,
δες κάποια στιγμή το πρώτο post του blog μου την 1η Σεπτ.'06.
Aυτο-αφιερωμένο σε μένα & στο άγαλμα της Νίκης...
και ναι, "τι ματαιότης οι αποστάσεις"!
Εύχομαι λιγότερο άγχος & καλύτερη τύχη, για τις εξετάσεις σου
Το είδα desposini το ποστ που λες, το άγαλμα αυτό , η κίνηση του προς τα μπρος , το χρώμα ίσως το χρυσό , μου ρθε στο μυαλό σαν σύμβολο νίκης πραγματικό και θετική προβολή που την έχω ανάγκη αυτές τις μέρες. Άλλαξα φωτο όπως βλέπεις αυτή είναι καλύτερη.
Καλημέρα !
Καλημερα...
δε το γλιτωνουμε το αγχος για πραγματα που μας νοιαζουν, αλλα κατι μου λεει πως ξερεις και πως να το χειριστεις...
Η αγαπες μας εστω και εξ αποστασεως κανουν τη 'δουΛεια' τους οταν χρειαζομαστε θετικη ενεργεια...
καλη επιτυχια για τις εξετασεις σου...
μολις χθες διαβαζα "τα χειρογραφα του φθινοπωρου" και συναντησα το ποιημα αυτο του λειβαδιτη
τι μικρος κοσμος!
τι φωτο έβαλες...
με αρρώστησες τώρα. γμτ ούτε 4 μέρες δεν είναι που γύρισα απ'αυτή τη πόλη και μου λείπει.
fuzzy , σύμπτωση μιας και αυτό το βιβλίο είχα μήνες να το σκεφτώ αλλά εχτές το βράδυ αργά έκανα κάποιους συνειρμούς και μου βγήκε αβίαστα στη μνήμη το ποιήμα αυτό που σχεδόν το θυμόμουνα αυτούσιο , εντυπωσιακό το μυαλό πως λειτουργεί έ ? Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου τα γνώρισα στη Λέσβο το 1997 από ένα προκομένο βιβλιοπωλείο εκεί και νομίζω ότι είναι major έργο , ειδικά για τύπους που τους αρέσει η νοσταλγία . Σπουδαίο βιβλίο στον τομέα του και ίσως για συγκεκριμένη περίοδο ζωής. Η ατμόσφαιρα των ποιημάτων είναι έντονη, σχεδόν μυρίζεις τα δωμάτια της νοσταλγίας ..παλιοί παράξενοι καιροί τότε , που όμως ίσως να μην αλλάζουν και όσο νομίζουμε.
δεσποσινι , na mastan sth neugalleri kai na vlepame, na vlepame pinakes kai exw na vrexei , s afto to syglonistiko ktirio pantou tzamaria , kai meta mpires se xalara alhtika bars. Kai perpathma poly ...Berlin rocks !
Post a Comment